Өлең, жыр, ақындар

Қыр гүлдері – мизам шуақ түркілік

  • 10.07.2020
  • 0
  • 0
  • 953
Қыр гүлдері – мизам шуақ түркілік –
теңселеді қамырығып, бір күліп,
ессіз өткен қызықтардың кешегі
есігінде енді бүгін тұр құлып.

Көл айнала ұшқан құсты сүйреп наз,
қош айтысып бара жатыр үйрек-қаз,
сұрап шықсам деп ойладым көңілін
күзеуінде отырғанда күйреп жаз.

Қайда кеткен қасқалдақтар қаңғырып,
сайды қуған сарғалдақтан жан құрып,
жазғытұрым тіршілігін іздейді
жабағының көкірегі жаңғырып.

Бір-біріне бола алмаған тіреу де,
бүкіл үйде ұйыған мұң кіреуке,
жайлау тозып, ауыл көшіп барады –
сары жұртта елегізіп біреуге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен мені жек көресің

  • 0
  • 0

Сен мені жек көресің,
Сорым да көп демегей.
Өмірге кектенесің,
Өзіңе өкпелемей.

Толық

Түн іші. Ай жарық

  • 0
  • 0

Түн іші. Ай жарық.
Тіршілік демалған.
Сағымға айналып,
Сезімдер тоналған.

Толық

Көңілден кетпей қойып кіреуке мұң

  • 0
  • 0

Көңілден кетпей қойып кіреуке мұң,
Кеудеме қонып алған біреу менің,
Басқаның бауырынан пана іздеген
Ғұмырым, әлдекімге тіреу ме едің?

Толық

Қарап көріңіз