Өлең, жыр, ақындар

Сот

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1506
Аң — аң. Құс — кұс. Адамды — адам дегенге,
Сенейін бе! ? (Мен — төменде, ол — төбемде!)
Күнің үшін қараны әппақ дегізіп,
Қорлық болар зорлық жасау өлеңге.
Адам, мүмкін, маймыл шығар шынымен,
Сәл ес құйып, тазартылған түгінен.
(дұрыс түсін бұрыс айтып отырсам,
саған жаным бұрғаннан соң мұны мен.)
Адам, рас, аң шығар деп дамыған,
Дарвиншелеп көкімек ем, ағынан
жарылғанға жаны қастау қоғамда,
Айырылып қаламын-ау „тағымнан".
Адам мүмкін құс болуы... қанатын
Қағып қалып, сүйгеніне баратын.
Неге менің жас келеді көзіме,
Сұңқар көрсем самғап бара жататын.
Адам, мүмкін(күбірлейді жалған үн,
Бітпей қалған мүсіні деп Алланың).
Жадымдағы бұлыңғырлау кодымда,
Бейнесі тұр орақ пенен балғаның.
Сыбырлаған сақаудаймын кереңге,
Сендіре алмай... (Сізге және өлеңге)
Иланбастан кетер ме екем өзім де,
Адамды — Адам дегенге?!
Сәт туғанда сынайтын,
Сүйегіме қайта жан сап құрайтын.
Қияметтің күліп тұрып төрінде,
Бір сұрақ бар, Алла, Сізден сұрайтын.
Алла сонда сөйлейді!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзгі палитра

  • 0
  • 0

Жақсыбек, Бакрітжан, Сәтжан
жанымыз жәннатта жолыққай
Дос көп еді,
Өлді бәрі тым ерте,

Толық

Айнамкөз

  • 0
  • 0

Жаратқанға созған қол
жасын қиып жалғанбай,
Күй кешесің бір түрлі
өрт ішінде қалғандай.

Толық

"Тоқтайын ба!" — дейді маған жүрегім

  • 0
  • 0

"Тоқтайын ба!" — дейді маған жүрегім
(Ол тоқтаса, не боларын білемін...)
Сұлу қыздың дидарындай дүние-ау,
Не болады мен кеткен соң реңің?..

Толық

Қарап көріңіз