Өлең, жыр, ақындар

Мұңды құс

Бұлбұлдың сыны толады мамыр, шілде күнінде,
Қуанып сайрап қонады бірінен соң біріне.
Көлде құстар қаңқылдап, шалғынды шайқап жел соғып,
Шағала шалқып, шаңқылдап, көлден көлге құс тоғып.
Сонда бұлбұл сайраса, қан қызар, қайғың сарқылар.
Сайратып әркім ойласа, шымырлатар - шырқырар.
Өте шықты осы жай жердегі сәнді сыпырып,
Қарқылдап қарға апыр - ай, сауысқан салды шықылық.
Сынық қанат, мұңды құс жалаңаш ағаш басында,
Ажалға таяу осы түс, қарға, құзғын қасында.
Қанаты сынық болғанмен көкіректе ескі әні бар;
Қу ағашқа қонғанмен әннің де не сәні бар?
Қарашадан хабар қып айт садағы кім тыңдар?
Алмай ма соғып, сонар қып саятшылар, жылпыңдар?..



Пікірлер (3)

Аида

Керемет өлең

Береке

Ия шынымен де оте керемет олен екен

Райхан

Шынымен де өте керемет өлең екен
Нағыз қазақ өлеңі..

Пікір қалдырыңыз

Көңілдің жүгірісі

  • 1
  • 3

Зыр айналып тоқтамай,
Үмітке мініп жүр көңіл.
Қайдағы ойланып жоқтамай,
Қайтсін, таппақ қызыл гүл.

Толық

Лилаға

  • 0
  • 0

Лила, Лила, мен күйем,
Өртті, дертті қайғыңмен.
Мен қажыдым, мен өлем,
Өшем жалын жаныммен.

Толық

Дауыл

  • 0
  • 0

Құздағы қызды көрдің бе,
Ақ киімді сол сұлу
Тұрды толқын үстінде.
Қараңғыда қайнаған

Толық

Қарап көріңіз