Өлең, жыр, ақындар

Дантеден

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1125
Салт аттыдай тым шапшаң
жүрегім соқты, кештегі үн...
Бұл бұрын ойлап қойғандай
Даланың ісі ед (не істермін?!)
Жер бетін оңпап көлеңке,
Таулардың басын жұтып түн,
Тұманнан көйлек киініп,
тоғайлар шашын тұтып мұң,
Бұталардың арасы,
(боларын солай сезіп ем)
Түн қарап тұрды тамсанып
мыңдаған қара көзімен.
Аянышты жүзбенен
аспанда өксіп әппақ Ай,
Кішкентай құстар дүрлікті
жел алып қашқан мақтадай.
Үрейлі сәтте үрікпен —
бұл түнде қанша ғажап бар,
Адыра қалғап бойынан
қайғылы, улы мазақтар.
Мен саған үнсіз қараймын
бейілмен құлап, егіліп,
Жайдары, жылы қуаныш
көзқарасымнан төгіліп.
Жүзіңді сұлу аймалап
көктемнің қызыл желі есті,
Мейірімділіктің бейнесі
Тәңірден кемдеу емес-ті.
Таң атты міне, Күн шықты,
қоштасу ауыр жүрекке,
Сендегі ләззат, уайым
тоғысып жалғыз тілекке.
Мен кеттім... Тұрдың артымнан
қия алмай ұзақ мұңайып,
Бақыты кемдеу кеудеге
тек біздің жүрек лайық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Санамды сезім улағандай-ау

  • 0
  • 0

Санамды сезім улағандай-ау,
Ажарың тілді байлап бір.
Маңдайың нұрға булағандай-ау,
Гауһардай көзің жайнап тұр.

Толық

Тұман

  • 0
  • 0

Қандай бақыт күн кешкен үйде тұрып,
Қобыз қосып кеудемде күйге тұнық
Қоналқыға бұйырған бір лифтіден,
Шығып келе жатамын сүйретіліп.

Толық

Қара шашың шашылса

  • 0
  • 0

Қара шашың шашылса,
Менің қара мұңымдай.
Ерінің сәл ашылса,
Шым батырар шырындай.

Толық

Қарап көріңіз