Өлең, жыр, ақындар

Қысқы шаһар. Ұзын көше. Түнгі шақ

  • 27.07.2020
  • 0
  • 0
  • 785
Қысқы шаһар. Ұзын көше. Түнгі шақ
Өзім деген өлең үміт тым жырақ.
Әйнегімде қырау биін қалдырған
Бүгін маған жалғыздығым құндырақ.

Сен келмейсің. Жеткізді оны суық жел,
Суық желмен жалғыздықты қуып бер.
Тоңғаным ба, құшағыңды аңсадым,
Ақ мамық қар мұңдарымды жуып көр.

Аспан алыс, одан сәлем мамық қар,
Қайың, терек күтулерден жалыққан.
Сені неге сонша сүйген екенмін?!
Дауа болмай дәрігер мен тәуіптен.

Жазға жетпей, күзге кетпей мұңдандым,
Енді қашан дауысыңды тыңдармын?!
Ақ болсаң да, бақ таппадым жалғыз қап,
Кешір ақ қыс, жесір бақсыз жындандым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзіне өзі жұт пенде

  • 0
  • 0

Өзіне өзі жұт пенде,
Бақыты келмес күткенде.
Ертеңің сенің не болмақ,
Ертегің енді біткендей.

Толық

Егілсем елім елер ме

  • 0
  • 0

Егілсем елім елер ме,
Жеңілсем жерім жебер ме?
О, Алла, қалай адастым,
Айырмай ақ пен қара істі?

Толық

Қоштаспашы менімен

  • 0
  • 0

Жастық шақтың жарқырамай маңдайы,
Бәлкім өзім сәтсіздікпен тең өстім?!
Ажал-аңның кеберсіген таңдайы,
Арманымды қорғай алар емеспін.

Толық

Қарап көріңіз