Өлең, жыр, ақындар

Қысқы шаһар. Ұзын көше. Түнгі шақ

  • 27.07.2020
  • 0
  • 0
  • 826
Қысқы шаһар. Ұзын көше. Түнгі шақ
Өзім деген өлең үміт тым жырақ.
Әйнегімде қырау биін қалдырған
Бүгін маған жалғыздығым құндырақ.

Сен келмейсің. Жеткізді оны суық жел,
Суық желмен жалғыздықты қуып бер.
Тоңғаным ба, құшағыңды аңсадым,
Ақ мамық қар мұңдарымды жуып көр.

Аспан алыс, одан сәлем мамық қар,
Қайың, терек күтулерден жалыққан.
Сені неге сонша сүйген екенмін?!
Дауа болмай дәрігер мен тәуіптен.

Жазға жетпей, күзге кетпей мұңдандым,
Енді қашан дауысыңды тыңдармын?!
Ақ болсаң да, бақ таппадым жалғыз қап,
Кешір ақ қыс, жесір бақсыз жындандым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тілім өгей

  • 0
  • 0

Тілім өгей,
Салтым қалмай сақтаған,
Шарасыздық шырмауында ашындым.
Шүлдірлеген білгірлері қаптаған,

Толық

Өмір маған, жан әке, керек емес

  • 0
  • 0

Жабырқаймын, мұң ғашық кезім бе еді?
Сенің бейнең елітіп елестердей.
Балаңдықпен бақ қуып, сезімге ердім,
Қайғы барын өмірде мен ескермей.

Толық

Жастық шақтың жарқырамай маңдайы

  • 0
  • 0

Жастық шақтың жарқырамай маңдайы,
Бәлкім өзім сәтсіздікпен тел өстім?!
Ажал – аңның кеберсіген маңдайы,
Арманымды қорғай алар емеспін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар