Өлең, жыр, ақындар

Қысқы шаһар. Ұзын көше. Түнгі шақ

  • 27.07.2020
  • 0
  • 0
  • 913
Қысқы шаһар. Ұзын көше. Түнгі шақ
Өзім деген өлең үміт тым жырақ.
Әйнегімде қырау биін қалдырған
Бүгін маған жалғыздығым құндырақ.

Сен келмейсің. Жеткізді оны суық жел,
Суық желмен жалғыздықты қуып бер.
Тоңғаным ба, құшағыңды аңсадым,
Ақ мамық қар мұңдарымды жуып көр.

Аспан алыс, одан сәлем мамық қар,
Қайың, терек күтулерден жалыққан.
Сені неге сонша сүйген екенмін?!
Дауа болмай дәрігер мен тәуіптен.

Жазға жетпей, күзге кетпей мұңдандым,
Енді қашан дауысыңды тыңдармын?!
Ақ болсаң да, бақ таппадым жалғыз қап,
Кешір ақ қыс, жесір бақсыз жындандым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүйгім келген

  • 0
  • 0

Шағынатын шық таппай жүремін мен
Арманым мен үмітім бір күнде өлген.
О, тәңірім, періште жүрегіммен
Сенгім келген, сонан соң сүйгім келген.

Толық

Аяқтамай, жазбай кеттім жырымды,

  • 0
  • 0

Аяқтамай, жазбай кеттім жырымды,
Құмарлыққа күң болғанда сезімім.
Жасырамын кімнен, қалай сырымды?
Көп күнәһар пенденің нақ өзімін.

Толық

Гүл қала еді

  • 0
  • 0

Гүл қала еді.
Атанды күзгі қала.
Сағынатын сазымен сізді ғана,
Менсінбейді бұл қала жырларымды

Толық

Қарап көріңіз