Өлең, жыр, ақындар

Қысқы шаһар. Ұзын көше. Түнгі шақ

  • 27.07.2020
  • 0
  • 0
  • 875
Қысқы шаһар. Ұзын көше. Түнгі шақ
Өзім деген өлең үміт тым жырақ.
Әйнегімде қырау биін қалдырған
Бүгін маған жалғыздығым құндырақ.

Сен келмейсің. Жеткізді оны суық жел,
Суық желмен жалғыздықты қуып бер.
Тоңғаным ба, құшағыңды аңсадым,
Ақ мамық қар мұңдарымды жуып көр.

Аспан алыс, одан сәлем мамық қар,
Қайың, терек күтулерден жалыққан.
Сені неге сонша сүйген екенмін?!
Дауа болмай дәрігер мен тәуіптен.

Жазға жетпей, күзге кетпей мұңдандым,
Енді қашан дауысыңды тыңдармын?!
Ақ болсаң да, бақ таппадым жалғыз қап,
Кешір ақ қыс, жесір бақсыз жындандым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоштаспашы менімен

  • 0
  • 0

Жастық шақтың жарқырамай маңдайы,
Бәлкім өзім сәтсіздікпен тең өстім?!
Ажал-аңның кеберсіген таңдайы,
Арманымды қорғай алар емеспін.

Толық

Кешіре алсам, кешірермін бір күні

  • 0
  • 0

Кешіре алсам, кешірермін бір күні
Жалғыздықтай жынды қылған түрпіні,
Мезгілінде ұмытылған күлкіні.
Сонда отқа лақтырармын

Толық

Дүниенің дым болмай думандары

  • 0
  • 0

Дүниенің дым болмай думандары,
Дарбазадай қалаға сыя алмаймын.
Қабағымды ұғынғыш туғандары,
Ашық-шашық, ауылды қиялдаймын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар