Өлең, жыр, ақындар

Құлқын

  • 31.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1109
Төрем-ау, неменеге шіренесің?
Түбінде бір тұйыққа тірелесің.
Тамағы тесік пенде емессің бе,
Болғанмен санаң бүтін, түгел есің.

Болғанмен санаң бүтін, түгел есің,
Құлқынның құлы екенін біле ме ішің?
Нәпсіңді қызыл өңеш қиғаш тартса,
Арды да айырбастап жібересің.

Бұл оймен келіс мейлі, келіспегін,
Тепсінсең ақиқатты теріс дедің.
Күнәні кеңірдектен кешіп тұрып,
Кейпіне енгің келер періштенің.

Қызыл күн қырдан қашқан түлкі ме еді?
Санамды сансыз сауал сілкіледі.
Тамағың тесік болып жаралмасаң,
Періште болуың да мүмкін еді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екеу

  • 0
  • 0

Жұмыр жердің бетінде,
Өкпек желдің өтінде,
Бүтін болып жаралдың
құрдым күннің шетінде.

Толық

Аларман

  • 0
  • 0

Адам деген аларман,
Алу үшін жаралған.
Айналасын жалмаған,
Ала көңіл шабарман.

Толық

Қойлар

  • 0
  • 0

Ұлар ұшқан кешегі ұлы дала төсінде,
Жылнамалар жылыстап, заманалар көшуде.
Ұлы дала төсінде көз ұшында көсілген,
Бір оқиға көрдім мен, мәңгі кетпес есімнен.

Толық

Қарап көріңіз