Аманат
- 0
- 0
Туған бауыр, жүрегімде у, ішпей-жемей жаным мас,
Кез келеді қашсаң-дағы аттанатын сапарға.
Мен табынып жүргеніммен Мұқағали танымас,
Мен өлгенде мені тіпті Кеңсайға да апарма.
Елім бар ғой егілсем емізетін,
Жерім бар ғой жеңілсем, жеңгізетін.
Тіпті Алматы аспаны бар пендеге
Мөлдірліктің моншағын тең үзетін.
Мені тағы да жылаттың,
Рахымсыз, жауапсыз қалдың да.
Несіне ұнаттым,
Гүл аттым?
Ерасыл
Мен анамды қатты жақсы көремін
Адам
Өте жақсы өлең сізге мың алғыс