***

Не түрлі ой көңілімді бөледі,
Қазір бəлкім, ұйықтағаным жөн еді.
Түсініксіз түс көру де бір қызық,
Түсініксіз пендемін ғой себебі.

Кейде баққа көктем болып оралып,
Көбелектей гүлден жүрем нəр алып.
Əр əріпі махаббаттан құралған,
Маңдайымда тəтті сөздің бары анық.

Жас жаныма күмбірлеген күй сыңар,
Түн - ақынға Тəңір берген сый шығар.
Өмір, саған жырдан əтір себейін,
Ол əтірде ұлылықтың иісі бар.

Кеңдігіңе қарап көңіл жылынар,
Мені сендей, сені мендей кім ұғар?
Аспан, саған өлең оқып берейін,
Өлеңімде адамзаттың мұңы бар.

Жаз да жетті, төгіп бізге таң нұрын,
Бар адамның бірдей көріп барлығын.
Бұл жаздың да кететіні белгілі,
Сары түске бояп алып тағдырын.

Сағат тілі түнгі үшке таяды,
Мазалайды мені сол бір ой əлі.
Жүрек дейді: "Бəрі жақсы болады!",
Түк етпейді, өмір ғой бұл баяғы...

---