Бүгін жаңбыр жауса екен...

 БҮГIН ЖАҢБЫР ЖАУСА ЕКЕН...

Бүгiн жаңбыр жауса екен деп тiледiм,
Жуып өтсiн жүзiмдi кешкiре күн.
Кеткенiңе сене алмай сенiң, ана,
Жыламаған көзiмдi кешшi менiң.

Құлап түссiн бiр сия қаламымнан,
Жас тамбаса қаӣтеӣiн жанарымнан?
Көңiл соғып алыпты қала мұңнан,
Жiгер жасап алыпты дала құмнан...

Күннiң көзi көңiлсiз, көше жүдеу,
Сағынғандаӣ сәттерін кешегi беу.
Аӣналшықтап мен жүрем айна алдында,
"Айнымайсың анаңнан" десе бiреу.

Есiмiңмен атасам дүние атын,
Ол жақта да шығарсың жымиятын.
Кеш батарда қуанған сәттеріңде
Таппаӣ қалушы едi ғоӣ Күн ұясын...

Бүгiн жаңбыр жауса екен деп сұрағам,
Көрмесiн деп жасымды ешбiр адам.
Бiр оянып кел үйге, шай қояӣын,
Бiр жолығып түсiмде кетшi маған...

Оӣға шомып отырмын тағы мiне,
Жетiм жырдың аӣтшы өзiң, жазығы не?
Көктасты ауыр қаӣтесiң? Мен одан да
Өлең жазып кетеӣiн қабiрiңе...
Рұқсат па?..

---