Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз ағаш

  • 27.04.2019
  • 0
  • 1
  • 6835
Долы желмен жағаласып дауылда,
Дүр сілкініп алатын бір жауында —
Орман емес,
Тоғай емес,—
Бір ағаш,
Бір ғана ағаш болатұғын ауылда.
Туған жердің тұзды сортаң шымында
Тамыр жайған жұмбақ еді шынында.
Сол ауылдың саяқ шыққан жылқысы
Саясында тұрушы еді шыбындап.
Көшкен кезде келсе де алып көшкісі,
Кесе алмаған көк саяны еш кісі.
Бірақ жасыл бұтағына ағаштың
Өш болатын бүкіл ауыл ешкісі.
Жылда қурап,
Жылда қайта көктейтін
Сол ағаштың көрмегені жоқ дейтін
Сиыр біткен
Қайтқан кезде өрістен
Бұрылып кеп
Бір сүйкенбей кетпейтін.
Дұрыс ұғар достар менің сөзімді,
Есіме алсам қилы-қилы кезімді,
Түрлі жан кеп түрлі мінез көрсеткен:
Сол ағашқа ұқсатамын өзімді!



Пікірлер (1)

Ғазиза

Зор өлең

Пікір қалдырыңыз

Ағаның «ақылы»

  • 0
  • 0

Айтайын сыр саған мен:
Дойбы ойнап бір ағаммен,
Үш-төрт рет қалдырдым,
Құмарымды қандырдым.

Толық

Жүрегім аяулым

  • 0
  • 0

Жүрегім аяулым
Жүрегім, күнімсің сен, айымсың сен,
Жанымды жейтін кейде уайымсың сен.
Қадыр Мырза Әли

Толық

Күздің соңғы шуағы

  • 0
  • 0

Сабағынан жүзімдей үзіліп нұр,
Нұр астында жатады қызынып қыр.
Қайтып қара бұлтынан шықпайтындай
Қарайды күн,

Толық

Қарап көріңіз