Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (24) Өлеңдер (25) Мақал-мәтелдер (50) Ұлағатты сөздер (12) Әзіл, анекдоттар (2)

Соқыр ағаш

Мен көрдім соқыр ағаш басын иген,
Жаһаннамға* кетеді оған тиген.
Зәһәр деп жас алманы дұспан тұтып,
Мисыздар ол ұжмақ деп барып сүйген.

Толық

Ағашсыз жапырақ

Болып мас татып алып арам астан,
Кәріп бас өз жанына болған қастан.
Махаббат, мархабатлы болмаған соң
Уыз жас қалды көңілім замандастан!

Толық

Жалғыз ағаш

Қара жолдың үстінде,
Кеудесін тасқа ұрғылап.
Ескерусіз ешкімге,
Жататын ағып бір бұлақ.

Толық

Ағаштар

Жапырақтар өртеніп жатыр сайда...
Жабырқаймын күзгі күн батырса ойға.
Ағаштарға дәл мендей іңкәрлікпен
Қарамаған шығар-ау Хокусай да.

Толық

Қара ағаш

Әкемдей еді осы бір жуан қара ағаш,
Біздің үйдің қақпасын тұрған күзетіп.
Ауырып шықты ана бір қыста сол ағаш
Тозығы жеткен тамырларына сыз өтіп...

Толық

Алма ағаш пен шырмауық

Шырмауық, Алма ағаштың түбінде өскен,
Кезінде алма ағашпен бір тілдескен.
Бар сырын айтып, мұңын шақты жылап:
— Жатқаным жер бауырлап, ылғи құлап.

Толық

Кесілген ағаш

Жапырақтары жайқалып тұрған,
Нар ағаш еді найқалып тұрған.
Аран тіс ара қыршынын қиып,
Шатырлап құлап, шайқалып тынған.

Толық

Торғай ағаш қорғайды

Шыр-шыр еткен торғайды
Қорғамасаң, болмайды.
Кіп-кішкентай торғайлар
Ағаштарды қорғайды.

Толық

Өрік ағашы

Қыс құтылып мойнындағы міндеттен,
Қашқан қарды күн сәулесі індеткен.
Жылдағыдан ерте босап арқамыз,
Жылдағыдан ерте келді бұл көктем.

Толық

Алма ағаш

Сабағы тұқыл қу түбір,
Балтаның жүзі айғыздап,
Елеусіз сайда жатты бір,
Жүзінен алмас түскен тап.

Толық

Ақын мен тұт ағашының айтысы

Ақын:
— Безбүйрек тас айналаң,
Жатаған құз,
Құз деп мұны несіне атағанбыз?!

Толық

Әулие ағаш қазанамасы

Бөз, күләнкөр, қойқын, шыт, шұғасы бар,
Кіл шүберек байлаған құла шұбар.
Әулие - ағаш тұратын әлем-жәлем,
Шымырлаған түбінде тұмасы бар.

Толық

Жалғыз ағаш - жалқы ақын

Қағапақты жарып шыққан қыршын күн,
Шыға сала демін жұттым тылсымның.
Мен Алтайды тастап кеттім озалда,
Дәл сол күннен бастау алды бұл сүргін.

Толық

Қара ағаш

Мынау — бала шағым өткен тау еді,
Тау әуені қылды тағы шала мас.
Жан сырласым тірі екен ғой! — әуелі
Қара ағашқа сәлем бермеу жарамас.

Толық

Бағаналы терек жарылса

Бағаналы терек жарылса,
Бақыраш жамап болар ма?!
Қарағайға қарсы бұтақ біткенше,
Еменге иір бұтақ бітсейші

Толық

Орман жыры

Жұпар шашып,
Жұртқа құшақ айқарған,
Жасыл орман
Түгін тартсаң бал тамған,

Толық

Қарағай

Жаз жасылға оранған
Қыс та ән қосқан дауылға
Бір қарағай орманнан
Әкелінді ауылға.

Толық

Былтырғы ағаш қайтадан биыл көгерді

Былтырғы ағаш қайтадан биыл көгерді,
Жапырағы көктеп, бұтағы түгел теңелді.
Айналасында көбелек қаптай жөнелді,
Жаратылыс-ай, көрмедім сендей шеберді?!

Толық

Алма ағашы

Ағаш емес, біліңдер,
Асыл ана бұл тұрған.
Толған сайын түйіндер
Алма ағашы құлпырған.

Толық

Ағаш боп неге жаралмадым мен

Ағаш боп неге жаралмадым мен,
Пана боп саған тұратын.
Құс болып неге оралмадым мен,
Көктемде сауық құратын.

Толық