Өлең, жыр, ақындар

Арыстан

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4801
Бұрқыраған жалы қандай!
Бас қандай!
Оның пысы басады тау басқандай.
Кімге деме,
Шақырайған күнге де
Тесіледі кірпік қақпай,
Жасқанбай!
Бар даусымен бір ақырса жарайды:
Аң базары,
Құс базары тарайды.
Дүниеге ол
Маңғаз әрі тәкаппар
Көкжиекке қарағандай қарайды.
Жемейді ол ажалынан өлгенді,
Жемейді ол қорқаулардай көмгенді.
Масқара деп есептейді — өзі үшін
Құрбаныңа ық жағынан келгенді!
Су жүректер қашса қашсын дүркіреп!
Алады ол күннен жаман күркіреп.
Соқса сарай құлататын төрт аяқ
Дүлей күшті тас тұғырдай тұр тіреп!
Болмайды онда қарсылас та,
Жақтас та.
Болмайды онда бәсекелес,
Бақтас та!
Болат қамшы сияқты анау құйрықпен
Бір қойғанда
Бұрқ етеді көк тас та!
Бұл өмірде бірақ жұмбақ арқау бар.
Бірте-бірте шөгеді екен нар таулар.
Күші қайтса,
Арыстанды түтіп жер
Күші барда жалбақтаған қорқаулар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өшіргіш пен Қарындаш

  • 0
  • 1

— Кемшілікті сүймеймін,
Ешкімге бас имеймін!
Бұрысыңды өшірем,
Дұрысыңа тимеймін!—

Толық

Жалғыз ағаш

  • 0
  • 1

Долы желмен жағаласып дауылда,
Дүр сілкініп алатын бір жауында —
Орман емес,
Тоғай емес,—

Толық

Қызғаншақ келіншек

  • 0
  • 0

Азаматын кінәлідей тергеген
Әйелді мен бұрын-соңды көрмегем.
Жүрекпенен ұстамасаң жігітті,
Жүгендеуің мүмкін емес мөрменен!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар