Өлең, жыр, ақындар

Ашу

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2625
Кәрібайға

Әу бастан-ақ үлесіне тиген бе,
Әдемі қыз ақмақ жанды сүйгенде;
Дұрыс сөздің дұрыстығын дәлелдеп
Өткізе алмай,
Жаның әбден күйгенде;
Жүлде тимей дәл ататын мергенге,
Жанкүйерлер болған кезде шерменде;
Жаман неме төрге шығып,
Жақсылар
Есік жақта отырғанын көргенде;
Жәй қарақұс аққуыңды ілгенде,
Жыртық тұрып тесігіңе күлгенде;
Бәрін қойып,
Аяғымен қи басқан
Әдебиет храмына кіргенде,
Татып тұрып ағыл-тегіл ас дәмін,
Танисың да адамдардың астамын,
Дөңгеленген дүниені
Ашудан
Келеді бір төңкеріп-ақ тастағың!
Ағайынға ұнамасын, ұнасын,
Адамзаттың көтеріп бар кінәсін,
Келеді шын дүниені төңкергің,
Бірақ стол төңкерумен тынасың!
Ашу — асау ақылыңа көнбейді,
Одан, әсте, ештеңе де өнбейді.
Өнбесе де төңкересің столды,
Оның өзі кейде қолдан келмейді.
Келе қалса,
Оғаш болып әлгі ісі,
Шырық бұзар атанады ол кісі.
Қайткенде де
Жамандықты көргенде
Күйіп кету —
Жақсылықтың белгісі!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хат тасушы

  • 0
  • 0

Күндіз-түн, қарашы,
Жоқ онда демалыс.
Жүректер арасы —
Ең жақын, ең алыс.

Толық

Аузы бар орындық

  • 0
  • 0

Көрші үйде бір жақсы бар ағай.
Сол әкеп берді де қарағай,
Балалар кескілеп, қашады,
Ғажайып орындық жасады.

Толық

Бізді неге бұрынғыдай жаз айы

  • 0
  • 0

Бізді неге бұрынғыдай жаз айы
Бейішімен қуантпайды ғажайып?!
Ертеңіңнің мүмкіндігі көбейіп,
Ертегілер кеткен жоқ па азайып?!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар