Өлең, жыр, ақындар

Жарық

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4906
Қадіріңді білмейді екем, нұрлы күн,
Қараң қалып мұхиттарым,
Құрлығым,
Жатып едім бір күн көзім ауырып,
Түнек болып шыға келді тірлігім.
О, табиғат!
Кім бұлай деп ойлаған?!
Жан болдым мен көзім күнге тоймаған.
Бақыт деген
Біз сияқты адамға
Сәуле екен ғой қабырғада ойнаған!
Қараңғылық деген, міне, осы енді,
Көре алмайсың қолыңдағы кесеңді.
Нұрмен бірге ғайып болды дүние,
Нұрмен бірге шәһит болды әсемдік.
Ақ сәулесіз алау гүлдер өсер ме?!
Неге керек сәулесі жоқ бас ерге?!
Нұрмен бірге ғайып болды бояулар,
Нұрмен бірге шәһит болды әсер де!
Тірлік көзі сәуле-нұрға тойып па!
О, тағдырым,
Күнсіз мені мойытпа!
Құлқын емес —
Жарық үшін
Балық та
Үйірімен үймелейді ойыққа



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұшыраған адамдай нақ бір сынға

  • 0
  • 0

Ұшыраған адамдай нақ бір сынға
Жалтақтаймын,
Жұрт оны жақтырсын ба?!
Әрбір сөзді орнына ұялап жатпай,

Толық

Кімге енді жалбарынам жайып қолды

  • 0
  • 0

Кімге енді жалбарынам жайып қолды?!
Бір сәтте жүзіп өтті қайық көлді.
Апыр-ай!
Былдырлаған бөбек кезім

Толық

Білмейді, білмейді

  • 0
  • 1

— Бұлт деген не,
Бұлт деген?—
Деп сұрадым бір күні.
— Бұлт деген бе?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер