Өлең, жыр, ақындар

Жарық

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4604
Қадіріңді білмейді екем, нұрлы күн,
Қараң қалып мұхиттарым,
Құрлығым,
Жатып едім бір күн көзім ауырып,
Түнек болып шыға келді тірлігім.
О, табиғат!
Кім бұлай деп ойлаған?!
Жан болдым мен көзім күнге тоймаған.
Бақыт деген
Біз сияқты адамға
Сәуле екен ғой қабырғада ойнаған!
Қараңғылық деген, міне, осы енді,
Көре алмайсың қолыңдағы кесеңді.
Нұрмен бірге ғайып болды дүние,
Нұрмен бірге шәһит болды әсемдік.
Ақ сәулесіз алау гүлдер өсер ме?!
Неге керек сәулесі жоқ бас ерге?!
Нұрмен бірге ғайып болды бояулар,
Нұрмен бірге шәһит болды әсер де!
Тірлік көзі сәуле-нұрға тойып па!
О, тағдырым,
Күнсіз мені мойытпа!
Құлқын емес —
Жарық үшін
Балық та
Үйірімен үймелейді ойыққа



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тазалық

  • 0
  • 1

Сыпырғыш aп сыбанып,
Шаң-тозаңды қудым кеп.
Шүберек ап, су алып,
Сырлы еденді жудым кеп.

Толық

Жаңбырдан соң

  • 0
  • 0

Жалт-жұлт етіп, сарт-сұрт етіп жалт ойнап,
Жаздай жаңбыр жаумап еді — жұрт айғақ.
Бимаза жел аспан астын аралап,
Бір мезгілде алып келді бұлт айдап.

Толық

Қариялар кеміп қалған сияқты

  • 0
  • 0

Қариялар кеміп қалған сияқты,
Дәриялар кеуіп қалған сияқты.
Арулардың құты қашқан сияқты,
Аруананың сүті қашқан сияқты.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар