Өлең, жыр, ақындар

Өліара мезгіл

  • 27.08.2020
  • 0
  • 0
  • 2251
Өліара мезгіл...
Он алты жаста едік біз,
Өліара өтсе, өруге жүрген елікпіз.
Сансыз табандар сарсылған дүние, сені біз
Тауыса алмаспыз, «армансыз кезсек» дедік біз.
Жалғыз да жарым жорытпай жайық жапанға,
Тұяғы барлар туған соң тыныш жатар ма?!
Қырық құбылып Құралай ертең өткен соң,
Құлындай ойнап шығамыз біз де сапарға.
Түнеріп аспан, томсарған бұлттар қарсы алып,
Жауар ма екен ебіл де себіл тамшы ағып?!
Жасамыс аспан жаңа бір ұрпақ келгенде,
Жасаурап алып жылайды, әйтеуір, жар салып.
Көк сағымдарға жетердей-ақпын жүгірсем,
Көгіме қарай көтерілсеңші, Күнім, сен.
Көзімді қарып, сезімді жанып, тұр, міне,
Бұл көктем жерге келмегендей-ақ бұрын-соң.
Алқынып асығыс, аптыққан демін баса алмай,
Өрге асып кетсе өзендер таудан асардай.
Марқаюы бар, қартаюы жоқ дүние,
Табиғат заңын тоқтатам қалай қош алмай?!
Өліара мезгіл, өте ғой енді тезірек,
Жолыңды ашты жаңа бір маусым кезі кеп.
Безініп тумай, сезініп туып барлығын,
Бүлкілдеп тұрған бір «пәле» екенсің,
Бүйірімде жатқан бір «пәле» екенсің, о, жүрек!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Абай ескерткішіне

  • 0
  • 0

Ой мұңын емген, қайғыны жеңген қайырымсыз,
Кейпіңіз адам, адамға бірақ айбынсыз.
Ақындық деген адамдар үшін жаралған,
Жаралғаннан соң ақиқат үшін айнусыз.

Толық

Менің бір тұтам өмірім

  • 0
  • 0

Менің бір тұтам өмірім
Тартсам созылар тарамыс болсашы,
Бірде бай, бірде жұтаң көңілім
Жүйткіп жазылар қаламұш болсашы.

Толық

Шырмала берме, шырмала!

  • 0
  • 0

Талабы таудай, тағдыры түйткіл бір бала,
Тағдырға, тәйірі, шырмала берме, шырмала!
Болған соң тірлік кездеспей тұрмас мұң-нала,
Болаттай болса, мұң-нала сынақ, сын ғана.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер