Өлең, жыр, ақындар

Мен тал көрдім, солқ-солқ еткен құба тал

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 958
Мен тал көрдім, солқ-солқ еткен құба тал,
Ми далады ыққан қойдай бір отар.
Қайдан ғана қаулап өсіп шықты екен,
Қақтаған күн қалай ғана шыдатар?
Сұңғақ екен сылап бойын керілген,
Жел қозғаса еңкеюге ерінген.
«Беу, бейшара-ай, бірдей ғой, – деп ойлаймын,
Маңдайыңа біткен бағың сорыңмен».
Сол ойымды және өзімнен жасырдым,
Сарайымды аша алмадым, ашындым.
Бірте-бірте селдіредің, заң солай –
Жапандағы жалғыз қалған жасыл мұң.
Бозбала күн қабағынан қан тамған,
Бозбала күн бастан өтіп жалтарған.
Яки қурап, яки жаңқа боп кетпей,
Уақыт, сенің есен қалған балтаңнан,
Айналайын бір топ талдан түздегі
Бір арманның қалған түбір іздері.
Тап осылай қалса болды кейінге
Мың шумақтың бір шумақ жыр тізбегі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара суға семірген қамсыз күнім

  • 0
  • 0

Қара суға семірген қамсыз күнім –
Қара қырда қап қойған сансыз гүлім.
Қарауытып қаштыңдар, мен нақақтан
Жігіт шақтың көтердім заңсыз жүгін.

Толық

Басымды салдың-ау сарсаңға

  • 0
  • 0

Басымды салдың-ау сарсаңға,
Жүрегім айналды шаршауға.
Жүйкем де жұқарып барады
Не істейін, не істейін мен сонда?.

Толық

Көкжиекке бір ымырт қонды келіп

  • 0
  • 0

Көкжиекке бір ымырт қонды келіп,
Жарық дүние тағы бір күнді ұрлатты.
Жалқын сәуле жарығы жонды бөліп,
Сәл қозғалған селеулер діріл қақты.

Толық

Қарап көріңіз