Өлең, жыр, ақындар

Адам бір кейде...

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 799
Адам бір кейде сарқылған сынды
Сезімнен дағы, ойдан да.
Денеңде тұтас салқын қан сынды
Ақпайтын судай сайларда.
Адам бір кейде суалған сынды
Шуағынан да, нұрдан да.
Денеңді жайлап мұң алған сынды,
Малынып санаң мұнарға.
Адам бір кейде жалыққан сынды
Жақсы үміттен де, қиялдан.
Үміттің көзі қарыққан сынды
Қарай да қарай ұялған.
Адам бір кейде жабыққан сынды
Думанынан да, тойынан.
Ұтылған сынды, әрі ұтқан сынды
Баянсыз шақтан байыған.
Ал кейде кенет Аплатон сынды,
Аяғы Жерде тұрғанда
Сезімі сәуле,
Ақылы таң сынды
Сәулелерімен салады түрен,
Болмыстық тылсым – Тыңдарға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баяғы баққа

  • 0
  • 0

Баяғы баққа барайық бүгін,
Баяғыны еске алайық, күнім.
Жеңілдер ме екен, жеңілдер ме екен
Көп айып, мінім, көп айып, мінім...

Толық

Кеттің ұшып құс секілді

  • 0
  • 0

Кеттің ұшып құс секілді,
Көргеніміз түс секілді,
Қорқам бірақ жоруға.
Рақаты көп тұс секілді,

Толық

Құрақ жыры

  • 0
  • 0

Көл жиектеп желкілдейтін көк құрақ,
Жел иектеп селкілдейтін көк құрақ.,
Өсе-өсе қамыс болдың сен, міне,
Өсе-өсе жігіт болдым мен, міне.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер