Аяз шытынап, ақ қырау дірілдеген
- 0
- 0
Аяз шытынап, ақ қырау дірілдеген,
Ай сәулесі шаңытып білінбеген.
Арқаның айлы жарық түнінде мен
Ат шанаға мініп ап жол шығушы ем,
Күдік
Ерке қалқам, еркін қалқам, жан қалқам,Елдің бәрі бір өзіңе болған таң.
Сұлулықтың сиқырына сендегі
Сұқтанамын, сескенемін, мен қорқам.
Ал сен болсаң, әлі көзсіз батырсың,
Жүрек ойы – қас-қағым сәт, қапыл сын.
Оны бірақ ойлайды ма он жеті,
Он жеті тек сезімдерін сапырсын.
Сапыр да, жүз сезіміңнің селіне,
Сұлулық бір жастық шақтың желі де.
Өз желіңнен көтерілген дауылмен
Өр теңізге жетелеші мені де.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Құс қанаты талса, қонатын шығар
- 0
- 0
Құс қанаты талса, қонатын шығар,
Адам қанаты талса, жүрегі соғатын шығар,
Адам жүрегі құс қанатындай,
Соға-соға ғұмыры қысқаратындай,
Туған жерге аз күн аунап
- 0
- 0
Туған жерге аз күн аунап,
Туған топырақ берді дем.
Молайғандай азын-аулақ,
Көбейгендей кем дүниең.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі