Өлең, жыр, ақындар

Жүрек

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 901
Бәріміз де Адамбыз жүрегі бар,
Кермек дәмін тірліктің білер, ұғар.
Бірі бірақ шын күліп, шын жылайды,
Жүре күліп, біреуі жүре жылар.
Барлық жүрек соғады бірдей бірақ,
Бірақ, бірақ бермейді бірдей қуат.
Бірдей ысып, суынар барлық жүрек,
Барлық жүрек тұтпайды бірдей мұрат.
Түсі бірдей, түрі де, көлемі де,
Ісі бірдей игерер денені де.
Біреулерге езіліп ет жүрегің,
Жібімейді біреуге, себебі не?..
Алпыс алты тамырдың бәрін бірдей
Әдіптеген тіршілік «тәңіріндей».
Тілсіз жүрек, бірақ та сол жүректің
Бәрімізге әмір жоқ әміріндей.
Ақыл ісін жүрекке артамыз да,
Жүрек жара қуанып, қорқамыз да,
Жұдырықтай жүректі додаға сап
Өтеміз Өмір деген ортамызда.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келін

  • 0
  • 0

Ауыл арты айдын көл – қардың суы,
Қар суына қосылған жаңбыр суы.
Тұщы суға барады қыз-келіншек,
Табанына шашырап шалғын шығы.

Толық

Қырықтағы қайнағалар

  • 0
  • 0

Бұл кісілер – біреудің қайнағалары,
(Қайнаға болып туды деп ойлама бәрі.)
Ойнақтап кеше отыздың орғылында олар,
Жайқамағаны қалды ма, жайламағаны?

Толық

Сұңғыла шалдар бар еді

  • 0
  • 1

Сұңғыла шалдар бар еді,
Сүмбіле шашы қара еді.
Суырылып шығып сөйлесе,
Көтерген сөздің әруағын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар