Өлең, жыр, ақындар

Жүрек

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 870
Бәріміз де Адамбыз жүрегі бар,
Кермек дәмін тірліктің білер, ұғар.
Бірі бірақ шын күліп, шын жылайды,
Жүре күліп, біреуі жүре жылар.
Барлық жүрек соғады бірдей бірақ,
Бірақ, бірақ бермейді бірдей қуат.
Бірдей ысып, суынар барлық жүрек,
Барлық жүрек тұтпайды бірдей мұрат.
Түсі бірдей, түрі де, көлемі де,
Ісі бірдей игерер денені де.
Біреулерге езіліп ет жүрегің,
Жібімейді біреуге, себебі не?..
Алпыс алты тамырдың бәрін бірдей
Әдіптеген тіршілік «тәңіріндей».
Тілсіз жүрек, бірақ та сол жүректің
Бәрімізге әмір жоқ әміріндей.
Ақыл ісін жүрекке артамыз да,
Жүрек жара қуанып, қорқамыз да,
Жұдырықтай жүректі додаға сап
Өтеміз Өмір деген ортамызда.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оңаша қалсам

  • 0
  • 0

Өзекті жарған өзімнің құйттай мұңыммен
Тағы да, міне, оңаша қалдым бүгін мен.
Құп-құйттай мұңым қалайша жүдеп үгілген,
Сонау бір жылғы аумайды жүдеу інімнен.

Толық

Мұхтар мен Қаныш

  • 0
  • 0

Мұхтар мен Қаныш кездесе кетті бір жылы,
Біреуі Мәскеу, біреуі Жезді тұрғыны.
Ұлылық жанған жанарларының түбінде
Бар сияқты еді кіреуке мұңның кірбіңі.

Толық

Мұхтар мен Күләш

  • 0
  • 0

– «Сандуғашыңды» сайратшы, Күләш,
Сал болып кеттік, – дейді екен Мұхаң.
– Отымызды бір ойнатшы, Күләш,
Шал болып кеттік, – дейді екен Мұхаң.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер