Өлең, жыр, ақындар

Бір қарлығаш

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1250
Бір қарлығаш қонды кеп,
Тереземнің түбіне.
Неге жалғыз қалды деп
Жаутаңдаймен түріне.
Қанатыңмен су сеуіп,
Қайырымсыздық көрдің бе?
Іздей-іздей бір серік,
Ізін тауып келдің бе?!
Қабақтағы неткен мұң,
Жанардағы неткен наз?
Иә, бәсе, өткен күн
Мұң ба бәлем, өткен жаз?
Кел, кіре ғой бөлмеме,
Қорықпа мұңнан, мұңдаспыз.
Құс секілді пенде де,
Жалғыз жүрмей тұрмаспыз.
Жалғыз кейде қалғанда
Жабырқама, торықпа!
Жалғыздар көп жалғанда,
Жамандықтан деп ұқпа.
Кел, кіре ғой бөлмеме,
Дедім ойым дөп түсіп.
Қанатты құс пенде ме,
Лып етті де, кетті ұшып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айға атылма!

  • 0
  • 0

Көз сұғыңды қадама жас балаға,
Кездесерсің кездейсоқ масқараға.
Өз теңіңнен іздесей махаббатты,
«Алла асыраған пендесі аш бола ма?..»

Толық

Титімдей көңіл

  • 0
  • 0

Қайғысыз адам қайда бар,
Қайырымсыз хайуан сол шығар.
Қайғысыз емес айналаң,
Араласпай ма ол мұндар?

Толық

Жүрекке жүгіну

  • 0
  • 0

...Екеуміздің арамыз он жас еді,
Жан ағамдай көруші ем сонда сені.
Елуінші жылдардың ен ортасы,
Балалықтың қаз-қалпы қалды әсері.

Толық

Қарап көріңіз