Өлең, жыр, ақындар

Бір қарлығаш

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1261
Бір қарлығаш қонды кеп,
Тереземнің түбіне.
Неге жалғыз қалды деп
Жаутаңдаймен түріне.
Қанатыңмен су сеуіп,
Қайырымсыздық көрдің бе?
Іздей-іздей бір серік,
Ізін тауып келдің бе?!
Қабақтағы неткен мұң,
Жанардағы неткен наз?
Иә, бәсе, өткен күн
Мұң ба бәлем, өткен жаз?
Кел, кіре ғой бөлмеме,
Қорықпа мұңнан, мұңдаспыз.
Құс секілді пенде де,
Жалғыз жүрмей тұрмаспыз.
Жалғыз кейде қалғанда
Жабырқама, торықпа!
Жалғыздар көп жалғанда,
Жамандықтан деп ұқпа.
Кел, кіре ғой бөлмеме,
Дедім ойым дөп түсіп.
Қанатты құс пенде ме,
Лып етті де, кетті ұшып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақындықтан қорықпаймын, қиын емес

  • 0
  • 0

Ақындықтан қорықпаймын, қиын емес,
Ұйқастыру, сөз құрау бұйым емес.
Тілдік қорым жетеді, орамдымын,
Тілім менің татусыз, сұйық емес.

Толық

Махаббат болды ма өзі, болып па еді?

  • 0
  • 0

Махаббат болды ма өзі, болып па еді?
(Махаббат демеңіздер желікпелі.)
Махаббат болса – болды,
Онда оңды –

Толық

Мойындау мен мойындату

  • 0
  • 0

Сүймейсің мені,
Айтпаймын саған бұл сырды...
Айтатын болсам егерде,
Асқар шың болсам шөгем де,

Толық

Қарап көріңіз