Өлең, жыр, ақындар

Мінезім

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1659
Өзімді-өзім жеңе алмай жүрген бір кезім,
Жеңе алмауыма себепші – бірден-бір өзім.
Өзімді-өзім кінәлап салыстырамын,
Қабілетім кімнен кем еді, кімнен мінезім?
Бойымда барды ұқсатып жарата алмаған
Өзім ғой, өзім, дұшан жоқ оқ атар маған.
Дұшаным жоқ деу, әрине, аңғалдық болар,
Тышқанның мұрнын адалмын қаната алмаған.
Адалдығыңнан не пайда? Әрекет егер
Қаракет жасай алмаса қара көтерер.
Ақ көңіл сенің айтқыштық мінезіңді де
Астарлап алып біреулер пәлеге теңер.
Еркелігіңді біреулер есерлік дей ме,
Өзіңе сену өзіңе кесел жүктей ме?
Ығына қарай уақыттың иіле берсе,
Біреулер соны заманға төселдік дей ме?
Заманға сонда жаялық төсеніш болса,
Есебін білсе, ешкіммен есеп ашпаса,
Өзгерсе заман біз дағы жалт береміз бе,
Бүгін басқаша едік қой, кеше басқаша...
Заманға менің өкпем жоқ, қоғамға тағы,
Өкпемнің бәрін таңбаймын адамға тағы.
Жеңе алмай жүрген өз-өзін мен бе екен жалғыз,
Білмейді-ау көбі, сол мені алаңдатады.
Өзімді-өзім жеңе алмай жүрген бір кезім...
Іздеймін кейде мен сондай күндердің өзін.
Өзімді-өзім жеңемін, өлемін бір күн,
Өлтіре жаздап жүр мені құрғыр мінезім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ шилер

  • 0
  • 0

Құм Тосын жаққа құларда
Қол бұлғаушы еді ақ шилер.
Малынып мұхит мұнарға,
Толқындаушы еді ақ шилер.

Толық

Қау етіп құныс тамыр, бел көгеріп

  • 0
  • 0

Қау етіп құныс тамыр, бел көгеріп,
Қаз-үйрек қазоты өскен көлге қонып.
Көз ұшы – қара қырдан қайырамыз,
Қозы-лақ көкке құмар желдеп өріп.

Толық

Бір көкек биыл сұңқылдап көктем шықпастан

  • 0
  • 0

Бір көкек биыл сұңқылдап көктем шықпастан,
Зарыға жүріп, сыңарын тауып жұптасқан.
Екеуі сосын көрінбей кеткен біраз күн
Ұядан шықпай үпілдірік пен мүк басқан.

Толық

Қарап көріңіз