Өлең, жыр, ақындар

Ұят та болса, уыздай қызға көз тастап

  • 06.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1233
Ұят та болса, уыздай қызға көз тастап,
Күмілжіп қалдым, кете де жаздап сөз бастап.
Бір ыршып түскен көбелек сынды пәтшағар,
Қалпымды танып, қимылымды білген жазбастан.
– Бірдеңе, ағай, сұрамақ па едіңіз? – деді де,
Сұлулық сұмдық сиқыры сыйып денеме.
Не деген ақыл, не деген астар, неткен ой,
Аударып көзін көмкеріп дүние көгіне.
Тас мүсін болып жүрегім соқпай мен қалдым,
Мынау бір сурет – тылсым бір құдірет, таңғалдым.
Бәлкім мен мұны мың рет көрген шығармын,
Қасиетін бірақ ең тұңғыш рет аңғардым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балалығым жоқ дейтінім

  • 0
  • 0

Мылтық атып, мылтық оқтап көрмедім,
Құс құлатып, гүлді таптап көрмедім.
Зембілдермен жаралыны көтеріп,
Окоптардан қанды соқпақ көрмедім.

Толық

Қарағым, кешір, кешірші, қалқам, ағаңды

  • 0
  • 0

Қарағым, кешір, кешірші, қалқам, ағаңды,
Уақыт құрғыр есейтеді екен адамды.
Әйтпесе сені танымай қалам деп пе едім,
Шолпан жұлдызды танымағандай таң алды.

Толық

Алыс-алыс, алыс қалды

  • 0
  • 0

Алыс-алыс, алыс қалды...
Туған ауыл қалды алыс...
Сағыныш та сейілгендей балалықтай алданыш.
Сары жотада біз иіскеген селдірепті боз жусан,

Толық

Қарап көріңіз