Өлең, жыр, ақындар

Ұят та болса, уыздай қызға көз тастап

  • 06.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1043
Ұят та болса, уыздай қызға көз тастап,
Күмілжіп қалдым, кете де жаздап сөз бастап.
Бір ыршып түскен көбелек сынды пәтшағар,
Қалпымды танып, қимылымды білген жазбастан.
– Бірдеңе, ағай, сұрамақ па едіңіз? – деді де,
Сұлулық сұмдық сиқыры сыйып денеме.
Не деген ақыл, не деген астар, неткен ой,
Аударып көзін көмкеріп дүние көгіне.
Тас мүсін болып жүрегім соқпай мен қалдым,
Мынау бір сурет – тылсым бір құдірет, таңғалдым.
Бәлкім мен мұны мың рет көрген шығармын,
Қасиетін бірақ ең тұңғыш рет аңғардым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әріптеспен әңгіме

  • 0
  • 0

Мен – ақынмын, досым бар драмашы,
Өнер бір дерт, өзек өрт, сұрамашы.
– Ойың, ойың, ойың аз, – дейді ол маған,
– Оқиғаңды, – деймін мен, – сыналашы!

Толық

Түйсігім менен түсінігімнің арасы

  • 0
  • 1

Түйсігім менен түсінігімнің арасы,
(Мәңгілік жұмбақ әлемім сол-ау, шамасы).
Түйсігім менің тұспалымменен бал ашып,
Түсінбес соны түсінігіме, қарашы,

Толық

Бір қарлығаш

  • 0
  • 0

Бір қарлығаш қонды кеп,
Тереземнің түбіне.
Неге жалғыз қалды деп
Жаутаңдаймен түріне.

Толық

Қарап көріңіз