Өлең, жыр, ақындар

Ғажайып сәт неге қысқа сонша, әттең...

  • 19.09.2020
  • 0
  • 0
  • 3320
Ғажайып сәт неге қысқа сонша, әттең,
Қарадық та қызығына тоймадық.
Бір көргеннен жалт қарастық, сол сәттен
Қара көзбен сиқырлы ойын ойнадық.
Жаңа мінез – жастық өбіп түнімен,
Жарық таңда жан боп туып үлгілі,
Шақырымнан қара көздің нұрымен
«Сенікімін» деп сөйледік бір күні.
Көңіл босап, аяулы боп түріміз,
Көрейінгі деген оймен бір анық,
Қарыс жерден бірімізге біріміз
Жете алмайтын жандардай боп жыладық.
Жан толқытып тік керілген қас пенен
Ерініңнен үлбіретіп күлкіңді
Тұрғаныңды тіл жеткісіз асқақ ең
Асқақ едің сұлулықпен бір түрлі.
Сол сәтті мен қаншама рет ойладым
Қанашама рет айттым оны отты үнмен?!
Қара көзбен сыйқырлы ойын ойнадым,
Одан артық қызық көрген жоқпын мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзі жайлы ойланғасын туғалы

  • 0
  • 0

Өзі жайлы ойланғасын туғалы
Өлең жолы болғандықтан қуғаны,
Өмір жайлы ойламайтын ақын аз,
Ойламайтын өлімі де туралы.

Толық

Алдымнен менің жасыл тау, қызы таң күлген

  • 0
  • 0

Алдымнен менің жасыл тау, қызы таң күлген,
Өспірім күнім, тәуелсіз, тентек шағымда
Қаратал жақта бетпе-бет келіп қалдым мен
Биқасап киген бетіде мең бар сағымға.

Толық

Безенбесе, безенер үйі өрнекпен

  • 0
  • 0

Безенбесе, безенер үйі өрнекпен,
Сол шаһарға басымды ием көптен.
Жұпар аңқып-мамырда, ақшам туса,
Жайнайтын неонды отпен.

Толық

Қарап көріңіз