Өлең, жыр, ақындар

Ешкімге мұндай мінез берілмеген

  • 19.09.2020
  • 0
  • 0
  • 3450
Ешкімге мұндай мінез берілмеген,
Күнім ең көптен бері көрінбеген.
Ойымда ештеме жоқ, домбыра ойнап
Жатыр ем нағашымның үйінде мен.
Үстіне артылған соң дара білек,
Шанақта бір оқшау күй барады үдеп.
Төр. Бөлме. Бір кезде әжем кірді
Бесінім қаза болып барады деп.
Мұратқа соныменен жетті ме екен,
Бір тілде күбірлеп ап кетті бөтен.
Селк еттім. Не деп кетті? Сөйтсем әжем:
«Ләйлә, илло-алла»... деп тұр екен.
Онсыз да жойылса да саны аз күнә
Сүреге ұйи қалды сабаз мына.
... Өлең не? Ішінде атың бар болған соң,
Оқығым келіп кетті намазды да.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасы да керік, қара алмас көзді, ай қабақ

  • 0
  • 0

Қасы да керік, қара алмас көзді, ай қабақ,
Мойныңа жұқа ал қызыл шарф байлап ап,
Алаулап жүзің аса бір асқақ нұрменен,
Алыстан тұрдың көз қарасыңмен аймалап.

Толық

Айтқызбай қоймады ғой мұны ұятым

  • 0
  • 0

Айтқызбай қоймады ғой мұны ұятым,
Күште жоқ сыр бүгіп қап, жымиятын.
Жаным, сен–ақ кітапсың екі мың жыл
Толғанып тудыра алған Дүние – ақын.

Толық

Айыбым болса кеше жүр

  • 0
  • 0

Айыбым болса кеше жүр
Асқақтау жердің маралы.
Жырладым сені неше жыл
Жындантып неше қаланы?

Толық

Қарап көріңіз