Өлең, жыр, ақындар

Ешкімге мұндай мінез берілмеген

  • 19.09.2020
  • 0
  • 0
  • 2497
Ешкімге мұндай мінез берілмеген,
Күнім ең көптен бері көрінбеген.
Ойымда ештеме жоқ, домбыра ойнап
Жатыр ем нағашымның үйінде мен.
Үстіне артылған соң дара білек,
Шанақта бір оқшау күй барады үдеп.
Төр. Бөлме. Бір кезде әжем кірді
Бесінім қаза болып барады деп.
Мұратқа соныменен жетті ме екен,
Бір тілде күбірлеп ап кетті бөтен.
Селк еттім. Не деп кетті? Сөйтсем әжем:
«Ләйлә, илло-алла»... деп тұр екен.
Онсыз да жойылса да саны аз күнә
Сүреге ұйи қалды сабаз мына.
... Өлең не? Ішінде атың бар болған соң,
Оқығым келіп кетті намазды да.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасы да керік, қара алмас көзді, ай қабақ

  • 0
  • 0

Қасы да керік, қара алмас көзді, ай қабақ,
Мойныңа жұқа ал қызыл шарф байлап ап,
Алаулап жүзің аса бір асқақ нұрменен,
Алыстан тұрдың көз қарасыңмен аймалап.

Толық

Алдымнан менің жасыл тау, қызыл таң күлген

  • 0
  • 0

Алдымнан менің жасыл тау, қызыл таң күлген,
Өспірім күнім, тәуелсіз тентек шағымда
Қаратал жақта бетпе-бет келіп қалдым мен,
Биқасап киген бетінде мең бар сағымға.

Толық

Айтқызбай қоймады ғой мұны ұятым

  • 0
  • 0

Айтқызбай қоймады ғой мұны ұятым,
Күште жоқ сыр бүгіп қап, жымиятын.
Жаным, сен–ақ кітапсың екі мың жыл
Толғанып тудыра алған Дүние – ақын.

Толық

Қарап көріңіз