Өлең, жыр, ақындар

Мамырым менің...

  • 19.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1618
Бозамық көкке бозторғай құсты ілдірген,
Мал өріс қырға масаты тыстап үлгірген,
Мамырым менің, жер бетін түгел көгерткен,
Үйренем сенің үлгіңнен!
Тыңдарға әні, түрі бар таңдай қағарға,
Аспаннан түсіп Алакөлдегі аралға,
Аққуларыңның алды-арты келіп болды ма,
Ат-көліктері аман ба?
Көделі жазық, жусаны қалың бозы бар,
Қазақтың жері көгерген сайын созылар.
Көктеулеріңе бетеге шығып көкқасқа,
Толды ма тойған қозылар?
Албырап жүзі, ақсиған тісі пәк күліп,
Бойжеткен қыздар біреуін көрсе аптығып,
Сабағы жұмсақ сарғалдақ сайдан терді ме,
Арқаға бұрым лақтырып?
Мейірімге толып мейрамдап жүрген кезімде,
Қаратал құсап тасиды қара сөзім де.
Қызыл гүл тауда, қызыл күн сенде, мамырым,
Қызықтың бәрі өзіңде.
Жұпары молым, жұлдызы көбім, жарығым,
Аспандататын адамның алуан дарынын,
Жер бетін түгел көгерткен, жөні бөлегім,
Мамырым менің, мамырым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айта алмайтын бағасын кейде ерін дәл

  • 0
  • 0

Айта алмайтын бағасын кейде ерін дәл
Мерзімі бар сақталар бейненің де әр.
Күнде естесің – меңің бар ақ жүзіңде,
Биқасап көйлегің бар.

Толық

Бастан өткен ғажайып сәт көбі ұмыт!..

  • 0
  • 0

Бастан өткен ғажайып сәт көбі ұмыт!..
Жан кіретін кез қайда екен бақтарға.
Ауызыңнан алқызыл гүл төгіліп,
Анадайдан өзің келе жатқанда?!

Толық

Өзі жайлы ойланғасын туғалы

  • 0
  • 0

Өзі жайлы ойланғасын туғалы
Өлең жолы болғандықтан қуғаны,
Өмір жайлы ойламайтын ақын аз,
Ойламайтын өлімі де туралы.

Толық

Қарап көріңіз