Өлең, жыр, ақындар

Безенбесе, безенер үйі өрнекпен

  • 19.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1012
Безенбесе, безенер үйі өрнекпен,
Сол шаһарға басымды ием көптен.
Жұпар аңқып-мамырда, ақшам туса,
Жайнайтын неонды отпен.

Жан-жағыма қарауға үлгермей көп,
Өз босағам өзімнің іргем ғой деп.
Асқақ келе жатушы ем, жермен емес,
Аспанмен жүргендей боп.

Көше бойлап қаз-қатар өріктері,
Тауса алмайтын гүлдерін төгіп, тегі.
Қазірде ол ғажайып бір заманда
Мұнан да көрікті еді.

Жүгіртемін мен оны енді əр саққа,
Түтінінен сейілтер желді аңсап та.
Өркендеді, қанша өсті, əсемдігі
Жетпеді сен бар шаққа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бейбітшілік болса

  • 0
  • 0

Алаулап гүл тұрады,
Туған жер құлпырады,
Бейбітшілік болса.
Жұматай Жақыпбаев

Толық

Сені көргім...

  • 0
  • 0

Біраз тілді үйренгем жоқ тегіннен,
Бір кісідей білем барлық мұраны.
Шоң кеңсеге ертең барар едім мен,
Сені көргім келеді де тұрады.

Толық

Сонау жасық, сонау отты кезімнен

  • 0
  • 0

Сонау жасық, сонау отты кезімнен
Күнім бар ма сені ойламай көз ілген?
Соным үшін шошындым мен басқадан,
Соным үшін шошындым мен өзімнен.

Толық

Қарап көріңіз