Өлең, жыр, ақындар

Шар, шар да бұлт

  • 05.10.2020
  • 0
  • 0
  • 2088
Бұл бір ескі қазақтың “күн жайлату” немесе “бұлт қайтару” деген сықылды көне өлеңдерінің сорабы, басқа ештеңе де емес, тұспал не астар мұнда жоқ, болмаған да, болмайды да, осыған сеніп оқыңыз, әйтпесе (абзалы) оқымаңыз.

Шар, шар да бұлт, шар бұлт,
Қабағы түкті хан бұлт,
Таңдарыңды таңға ұрып,
Бара түсіп барлығып,
Қаһарлы үнің қарлығып,
Шамаң келмей шалдығып,
Не жаумайсың, не жаудыра алмайсың,
Сол баяғы жаңғырық,
Ей, діңкелеген шал бұлт!
Жұмыртқасы темірден,
Жұмыршағы желімнен,
Кеңірдегі керілген,
Бір орнында тебінген,
Таяғы тебендей болып желінген,
Жыласа боз бұлау боп егілген,
Елбең, елбең елің бар
Ебелек отқа семірген.
Ай уақытымен толмас па,
Күн мезгілімен шықпас па,
Жұлдыздар дер кезінде жанбас па?
Көлегейлемей,
Көлденеңдемей,
Көпіре бермей,
Көстеңдемей,
Көшсең қайтеді,
Көзден және көңілден.
Ей, шал бұлт!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзім шөлдегем жоқ, жүрегім шөлдеді

  • 0
  • 0

Өзім шөлдегем жоқ, жүрегім шөлдеді,
Жүрегім шөлдеді менің анам өлгелі.
Біздің ауыл аспанында бір бұлт бар,
Келген сайын қарсы алады ол мені.

Толық

Жаз не деп еді

  • 0
  • 0

Ол өксіген қарс айырып көкірегін:
«Үйренісіп өзіңе кетіп едім,
Маған қиын болады жалғыз қалу,
Қалшы осында,

Толық

Көп болды ғой – көрінбеді күн көзі

  • 0
  • 0

Көп болды ғой – көрінбеді күн көзі,
Ай да, күн де, жұлдыз да жоқ – бұл не өзі,
Табалап тұр тасбауырлау ағасын,
Табиғаттың дүр кезі.

Толық

Қарап көріңіз