Өлең, жыр, ақындар

Жүзім әлі піскен жоқ

  • 05.10.2020
  • 0
  • 0
  • 2138
Жүзім әлі піскен жоқ,
Жапырағы түскен жоқ,
Жүзім шәрбат ішкем жоқ, маспын бірақ.
Қырық дарбаза құлыбын аштым бір-ақ,
Тау жоқ біздің далада, неге ендеше
Тасқын құлап келеді, тасты ұрғылап.
Шәрбат ішкім келеді бір отырып,
Жылап алғым келеді күле тұрып.
Сенен асқан сұлу жоқ бұл далада,
Шырын, Ләйлі дегендер – кіл өтірік.
Тола ма екен сонша ерте жидек, тегі,
Қайда тартып барады сүйреп мені?
Ақылы аздау жаз болды сол жылғы жаз,
Неге бұлай тез пісті түйнектері?!
Көп жыл өтті...көпшіл де, саяқ та емен,
Өзімді-өзім мүжимін, аяп келем.
...Жүзім әлі піспей тұрғаны,
Жапырағы түспей тұрғаны,
Жүзім шарап ішпей тұрғаным,
Жақсы еді ғой, жақсы еді, әй, әттеген...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әдеби жыл қорытындысының баяндамасына қосымша

  • 0
  • 0

Мына шалдар кетеді ертең, дау бар ма?
Біз өзіміз айналамыз «тауларға».
Мейірхандар қартаяды қудай боп,
Есенқұлға ақсақалдық ауғанда.

Толық

Төрт жыл өтті алды жөн, арты сырдаң

  • 0
  • 0

Төрт жыл өтті алды жөн, арты сырдаң,
Қарғын ақты қаншама жалқы шыңнан.
Қоңырауын төрт рет қағып өтті
Сенің есіл жылдарың дәл тұсымнан...

Толық

Еркек

  • 0
  • 0

Тасырқағанда тас жауған,
Тау болды ұйықтар айлағым.
Қасқырдан анау, қас жаудан
Тартып ап апан жайладым.

Толық

Қарап көріңіз