Өлең, жыр, ақындар

Өкініштің отына салып кетпей

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1229
Өкініштің отына салып кетпей,
Өзімменен ілестіріп алып кетпей.
Қалайша шыдап жүрмін таң қаламын.
Сол ұшқынның отына жанып кетпей?!
Болуым керек еді жақының бір.
Оған да жетпей жатыр ақылың бір.
Енді сені кім жақын тартар екен,
Аллам ғана қолдасын, ақырын жүр.
Жан табылар саған да, маған серік.
Уәдеге сен берік, мен де берік.
Тағы келіп жаны ашып айтар деймін,
Түсіңе, жол сілтейтін әкең келіп.
Екеуміз араласып екі тілде.
Сол күндер бұлбұл ұшты, есімің де.
Кеше алмаймын, қапамын мені түсін,
Болсаң да, лайық затың кешірімге.
Жансың ғой иттігің жоқ, жамандығың.
Сау бол жаным, керек қой амандығың.
Екеуміз екі бөлек кеттік неге?!
Жаныма қатты батты маған бүгін.
Балдардың қарамадық тағдырына.
Бағалай алмадық ау барды мына.
Кім біледі, сот емес, үміттімін,
Адам емес,
Алланың жарлығына.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктемдегі мұң

  • 0
  • 0

Тырналардың тізбегі анау, тізіліп.
Найзағай да жарқ етті бір кіжініп.
Шыққа оранған қызғалтақтың бойынан,
Бір тамшы шық Сырғып түсті үзіліп.

Толық

Бек атты ақын інімнің өлеңін оқығаннан соң туған ой!

  • 0
  • 0

Қорықпа інім,
Құйыннан да желден де.
Әлі талай асарың һақ белден де.
Өз жараңды өзің жалап жазғансың,

Толық

Жаңбырлы түн!

  • 0
  • 0

Қала мұңды,
Түнеріп тұр, жаңбырлы.
Таң да атпады жылап, сықтап таң құрлы.
Мұңлық-Зарлық ертегісі секілді,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер