Өлең, жыр, ақындар

Өзіңе бүгін жаным өкпеледім

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1281
Өзіңе бүгін жаным өкпеледім,
Айыбым жоқ, күнәм да көп демедім.
Бар кінәні өзіңе артып қойып,
Өзіңді жаудай көріп сөккен едім.
Кездестік, келмей кеттің мәмілеге,
Ойың сенің байқаймын тағы неде?
Көңілімді қалдырдың амал қанша,
Сормаңдай сор тірліктің бағы неде?
Түспеген жан екенсің мейірің бір.
Тарлығы өкіндірді пейіліңнің.
Жолымды бөгеп келген ниетіңнің,
Сараладым салмағын, кейін білдім.
Қамын ойлап туыстың, жан-жағыңның.
Ұйқысыз өткіздім-ау таңдарымды.
«Қойыныңдағы қатынға сенбе» – деген,
Мен бүгін, қайрап жүрмін қанжарымды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кешірімді...

  • 0
  • 0

Неге неге қаланың кеші мұңды.
Бақыт неге қақпайды есігімді?
Сарғайып күтуменен өтіп жатыр,
Келер жан айтшы маған есіміңді.

Толық

Жаным сені сүйемін, жырақтасың

  • 0
  • 0

Жаным сені сүйемін, жырақтасың.
Менен артық жан жоқ қой, сынаққа сын.
Жек көріп кеткендігің қош емес-ау,
Жүрекке жүк арттың – ау, бірақ та шын.

Толық

Қайда біздің түйсігіміз, өреміз

  • 0
  • 0

Қайда біздің түйсігіміз, өреміз.
Қатын айтса, бала айтса көнеміз.
«Атасы басқа аттан түс»- деп кетпейміз,
Ағайын мен жанұяны бөлеміз.

Толық

Қарап көріңіз