Өлең, жыр, ақындар

Сен мені ұмыт жаным!

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1322
Қосылдық, арамызда туып көктем.
Қай жан екен жаныңды суықты еткен.
Жаныңның мұң жарасын тырнамашы,
Маған деген сезімің суып кеткен.
Ілестірмей тағдырдың көші мені,
Жындар қоршап жүр ме екен осы сені?!
Құдайыңды ұмытқан жансың, жаным,
Қай құдайым өзіңе қосып еді?!
Мен кетсем кімге керек зарлағаның.
Бар кезде жасамадың барға амалын.
Ұяда көргеніңді жасап жүрсің,
Кетпеске енді менің бар ма амалым?!
Жетеді, жанұяңды ұмытқаның.
Жақын емес, жат жанын ұлықтадың.
Бір жақсы, бір жақсысын тапса екен,
Көңіл қалды,
Сен мені ұмыт жаным!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегімді мазалайды күзде мұң

  • 0
  • 0

Жүрегімді мазалайды күзде мұң,
Қайда жүрсің мен өзіңді іздедім.
Аппақ қар жоқ, жапырақтар арасы,
Көрінбейді іздерің.

Толық

Ақын едім...

  • 0
  • 0

Ақын едім жүректе жыр түнейтін,
Санаңды да жаңғыртып сілкілейтін.
Әйел деген көктемгі кемпірқосақ,
Әйел деген қырмызы түлкі кейпің.

Толық

Серт

  • 0
  • 0

Тудырған әке, туған – Ол,
Жылуы бөлек алтыннан.
Өсуді ойлап жүр балаң,
Өзгермеген қалпынан.

Толық

Қарап көріңіз