Өлең, жыр, ақындар

Пошатай деген атамды

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 859
Пошатай деген атамды,
Білмеген жан жоқ, қариді,
Жетім, жесірді қолдап бір,
Аралап жүрген әр үйді.
Жалған екенін ұқтырған,
Сол атам еді, пәниді,
Бақ қонам десе, қонады,
Аралап жүрер әр үйді,
Тектіктілік пенен ептілік,
Нар туған ұлын таниды,
Баланың болмас бөтені,
Әкелеп тұрса, бәрі игі,
Бәйгеге тұлпар шаптырса,
Жүйрігін сыншы таниды,
Қазағым текті халық қой,
Көпшіл ғой оның, жаны игі,
Дөп басып білген осы ел,
Арапқа дейін, пәниді.
«Ақылес» деген қазақ ол,
Трояға тіккен қара үйді.
Жанашыр, аңғал қазағым,
Тірлігің жүрек қариды,
Елімді ойлап жүгінсем,
Болады ісім, әлі игі,
Жақыным жат боп кетсе де,
Қалың ел жақын таниды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ойым ерек, өзім әлі баламын

  • 0
  • 0

Ойым ерек, өзім әлі баламын.
Сене берме, сене берме қарағым.
Ішімдегі от жалынды білмейсің,
Байқамастан жалынға орап алармын.

Толық

Айналдым гүл ұсынған жүрегіңнен

  • 0
  • 0

Айналдым гүл ұсынған жүрегіңнен.
Сыйға сый, сыраға бал, білемін мен.
Достарды жақсы көрем, қош келдіңіз,
Бір орын берейінші жүрегімнен.

Толық

Өмір сыны

  • 0
  • 0

Адастым мен,
Е Алла сақта мені.
Көбі шалып,
Көп адам жақтап еді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар