Өлең, жыр, ақындар

Пошатай деген атамды

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 932
Пошатай деген атамды,
Білмеген жан жоқ, қариді,
Жетім, жесірді қолдап бір,
Аралап жүрген әр үйді.
Жалған екенін ұқтырған,
Сол атам еді, пәниді,
Бақ қонам десе, қонады,
Аралап жүрер әр үйді,
Тектіктілік пенен ептілік,
Нар туған ұлын таниды,
Баланың болмас бөтені,
Әкелеп тұрса, бәрі игі,
Бәйгеге тұлпар шаптырса,
Жүйрігін сыншы таниды,
Қазағым текті халық қой,
Көпшіл ғой оның, жаны игі,
Дөп басып білген осы ел,
Арапқа дейін, пәниді.
«Ақылес» деген қазақ ол,
Трояға тіккен қара үйді.
Жанашыр, аңғал қазағым,
Тірлігің жүрек қариды,
Елімді ойлап жүгінсем,
Болады ісім, әлі игі,
Жақыным жат боп кетсе де,
Қалың ел жақын таниды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Артық айтпа ақыным

  • 0
  • 0

– Айлакер деп ойлаушы едім түлкіні.
Құлдық сана адастырған түркіні.
Династиялар елді солай билесін-
Деген сөзі бір ақынның күлкілі.

Толық

Жездеме

  • 0
  • 0

Сұм ажал өміріңді салып тезге.
Бұл өмір неге өтті қайран, лезде.
Есімді жия алмадым, естігенде,
Аңқылдап жүруші едің қайран жезде.

Толық

Ұлы тұран жұртына

  • 0
  • 0

Жаңа таңы Түркінің атқан ғасыр.
Тарих шындық шырылдар, ақтарғасын.
Бірлігі ортаймасын Ер Түркінің,
Өр рухы мен намысы тапталмасын.

Толық

Қарап көріңіз