Өлең, жыр, ақындар

Жездеме

  • 12.10.2020
  • 0
  • 0
  • 3981
Аман қалған гранаттан, минадан.
Кімге қалай,
Маған жездем сыйлы адам.
Отан үшін жанын берген адамға,
Сыйы да жоқ, мен сол үшін қиналам.
Таудағы шың,
Жұрттар жүрсе етекте.
Зейнетіне шықты парыз өтеп те.
Басындағы осколкасы жүр әлі,
Халық үшін еңбек етті десек те.
Спортыңды меңгерген ол, алапат,
Бес түрінен шебер еді, ғаламат.
«Адасқандар» қазағымды атқанда,
Қарсы тұрды, алған да жоқ марапат.
Шәкірттері әлі оны жырлайды.
Жездем асыл,
Әділ сөзін бұрмайды.
Бөрілерге шәуілдеген күшіктер,
Мұндай жанның тырнағына тұрмайды.
Айту үшін бұл жазбаны сөз керек.
Сөзім дәлел,
Өлең дәлел сөз дерек.
Алла жазса жүрейікші тойыңда,
Алтыным сол,
Ардағым сол жезде деп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әрбір қазақ сенің қимас жалғызың!

  • 0
  • 0

Алмастырып күнді түндер, түнді күн.
Бағаламай бұл жалғанның бір күнін,
Адамзаттан неге қашты мейірім?
Түтіп жеуге дайын тұрар бір-бірін.

Толық

Ғабидолла Мүсіреп ағаға

  • 0
  • 0

Қуанған үлкені де, кіші бүгін.
Жастарға үлгі, атқарған ісі бүгін.
Аңқылдаған ақеден, арысым ай,
Бұрынғының «Биіндей» түсінігің.

Толық

Шабыт ғұмыр

  • 0
  • 0

Шабыт ғұмыр,
Кетер кейде шарықтап.
Алар кейде, шапалақпен салып қап.
Адам жанын жасытар ол құдірет,

Толық

Қарап көріңіз