Өлең, жыр, ақындар

Көрдім де сені өзгере кеттім

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1104
Көрдім де сені өзгере кеттім,
Қараша қандай кез керемет бұл.
Тәтті бір мұңға шомдым да сосын,
Жырлауға ерек сөз керек еттім.

Елестете гүл, жаз жамалыңды,
Қолға алдым қайта әз қаламымды.
Тіл қатып түнге жырымды оқыдым,
Тыңдатып күнде жазған әнімді.

Аумаған көзің дір еткен шықтан,
Биязы тәнің жібектен, шыттан.
Баурап алады, сөйлесең әрбір,-
Сөздерің жылы жүректен шыққан.

Тұрысың қандай, жүрісің қандай,
Қимылың әрбір тынышымды алды-ай.
Ақынның аңсар мұңысың балдай,
Жаралған нағыз жыр үшін жандай.

Жүрегім содан бір саған асық,
Болған жоқ-ем ғой мұншама ғашық.
Сүймесең сүйме, арманым сенсің,
Сағымдай қашып тұрсаң да қашық.

Менен де өзге қиялдаған бар,
Расында ғашық ұяң ба адамдар.
Сүйе алған жандар бақытты бірақ,
Бақытсыздар ол - сүйе алмағандар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бiлмеймiн...

  • 0
  • 0

Бiлмеймiн түстiм селсоқ күйге нендей,
Шыбын жан қалды неге күйбелеңдей.
О тоба, мен тағы да ғашықпын ба,
Бiр сезiм шақырып тұр сүй дегендей.

Толық

Ақпан кірген еріне сылқым аттап

  • 0
  • 0

Ақпан кірген еріне сылқым аттап,
Қарын үйіп-төгіп сап тым-тым аппақ.
Бұл мезгілде кетуші-ед түлкі қаптап,
Тазысын-ап шал шықты мылтық оқтап.

Толық

Т. Нұрмағанбеттiң "Жер иiсi" романынан соң

  • 0
  • 0

Адасып бiр бұлт келiп, ери iшi,
Қалды астында ақ жауын нөпiрде ауыл.
Көтерiлдi шаңменен жер иiсi,
Топырақты дымқылдап соқыр жауын.

Толық

Қарап көріңіз