Мен – қазақпын!

Мен – қазақпын!
Мен азатпын! Мен бармын!
Сайын дала перзентімін самғар мың!
Темір қанат қыранымын Таулардың!
Болашақпен қол ұстасқан Арманмын
Егеменді ел болам деп ерекше
Қайсарлықтың үлгісі боп қалғанмын
Намыс оттың Намыс оттың ошағында өртеніп
Желтоқсанда алау болып жанғанмын.
Қайрат пенен Сәбираның, Ләззаттің
Қаны болып алаңдарға тамғанмын.
Мен қазақпын! Шындығымын жалғанның
Болашаққа үміт болып жалғандым
Ардан биік Азаттығым үшін мен
Сырым болып талай атой салғанмын
Кенесары қылышы боп жарқылдап
Бодандыққа қарсы тура барғанмын
Махамбеттің жырлары боп саңқылдап
Жүректерде жауқазындай жандандым.
Азаттықтың өтеуі үшін құрбан боп
Қарқарада қапы қалған тарланмын
Мен – қазақпын! Аспанымда жанған Күн
Ар-намыстың Асқары боп қалғанмын!

Мен – қазақпын! Ғажап елдің ұлымын!
Батырлардың жанарының нұрымын!
Мұқағали, Қасымдардың жырымын
Мағжан, Сәкен, Бейімбеттің мұңымын
Сайыстарда дүбірлеген дүбірім
Қаншеңгелдер жоя алмаған түбірін
Кімнен емес, Күннен алған жылуын
Мен – қазақпын! Асқақ елдің ұлымын!
Әрқашанда биік менің тұғырым!

Мен – қазақпын! Беретұғын өлеңге от,
Қазақ жырын тек биіктен көрем көп
Сарыарқада жыр толқытса – бір қазақ
Мен отырам Алматыда елеңдеп.
Ой-санаммен көрмеген бір төмендеп,
Жүрегімнен жыр шумағын төгем кеп.
Жаны жұтаң жандар болса Ғаламда
Жырдың ғажап үлгісін ал, Менен кеп!

---