Өлең, жыр, ақындар

Азаптансам, гүлдер еске түседі

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1325
Азаптансам, гүлдер еске түседі,
Ләззаттансам, гүлдер еске түседі.
Олар менің көз жасым мен күлкімді,
Қауызына құйып үнсіз ішеді.
Қиялы өндір шағымнан-ақ тым балғын,
Гүл біткеннің келбетіне құрбанмын.
Әр қырқада ашылғанда, мұңдандым,
Әр табанда шашылғанда, жындандым.
Қызыл гүлдер қызғанышым, күйігім,
Сары гүлдер сағынышым, биігім.
Апарады деп жүріппін жұмаққа,
Осыншама өртенуім, сүюім.
Қайсы гүлдің қауызында өмірім,
Қайсы гүлдің қауызында өлімім?
Көтеремін,
Қотарыңдар көземе,
Бірінің де қалдырмаймын көңілін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Опық

  • 0
  • 0

Тау, даласы махаббатқа нағыз бай,
Сағынышы тірі адамға құяр бақ.
Хикаясы бір бітпейтін аңыздай,
Мен жатамын сол қыстақты қиялдап.

Толық

Айтпайтын ашып-жарып елге сырын

  • 0
  • 0

Айтпайтын ашып-жарып елге сырын,
Аташым жаны тылсым...
Шерлі есілім.
Тойтық қара жорға атын астындағы,

Толық

Бебеулетіп сағыныш домбырасын

  • 0
  • 0

Бебеулетіп сағыныш домбырасын,
Бейнесі жоқ бір ғұмыр болдыратын.
Қайнар бастау басына кешке таман,
Ат суарып келеді сол бір ақын.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер