Өлең, жыр, ақындар

Азаптансам, гүлдер еске түседі

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1387
Азаптансам, гүлдер еске түседі,
Ләззаттансам, гүлдер еске түседі.
Олар менің көз жасым мен күлкімді,
Қауызына құйып үнсіз ішеді.
Қиялы өндір шағымнан-ақ тым балғын,
Гүл біткеннің келбетіне құрбанмын.
Әр қырқада ашылғанда, мұңдандым,
Әр табанда шашылғанда, жындандым.
Қызыл гүлдер қызғанышым, күйігім,
Сары гүлдер сағынышым, биігім.
Апарады деп жүріппін жұмаққа,
Осыншама өртенуім, сүюім.
Қайсы гүлдің қауызында өмірім,
Қайсы гүлдің қауызында өлімім?
Көтеремін,
Қотарыңдар көземе,
Бірінің де қалдырмаймын көңілін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күрілдеме

  • 0
  • 0

Мені кешір,
Мен ғой сені кешірем,
Қобыз төрім бақ құзыры бақсының.
Баяны өлмес махаббаттың бесігі ең,

Толық

Көбелек көзіндегі жыр

  • 0
  • 0

Сонау балғын ғұмырымның үнін сүт,
Жапырақтың жүрегіне тоқимын.
Бәрі-бәрін...
Әжем, ертек, ірімшік...

Толық

Самғап ұшар аспаны жоқ ерлерге

  • 0
  • 0

Самғап ұшар аспаны жоқ ерлерге,
Осыншама азап сыйлап нетесің?
Жүрегімнің бар екенін кеудемде,
Еске салып кетесің.

Толық

Қарап көріңіз