Өлең, жыр, ақындар

Уа, өлеңім!

  • 11.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1023
Таңдайыма дәмі келсе өлеңнің,
Жанарымның сәулелері төгер мұң.
Сезімімнің еліктерін үркітсем,
Мен өзімнен көрермін.

Ғарыштағы тылсым күйді аралап,
Пана болмай жұмақтағы сая бақ.
Түйсігіме тақалғанда бір әуен,
Күтіп алам аялап.
Уа, өлеңім,

Ажыратпа бақыттан,
Бабалардан бізге жеткен сарқыттан.
Қоңыр кеште пенделердің ішінде
Қалғып кетсем түйсігімнен тартып қал!

Өмір деген – бір махаббат, мың қайғы,
Көңілімнің тыныштығын ұрлайды.
Менің барлық қуанышты сәттерім,
Бір өлеңнің азабына тұрмайды!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ай - жалғыз, мен де...

  • 0
  • 0

Еріксіз қимай батты күн,
Түн келді үнсіз қарсы алдым.
Ұзатып салып жолдарды,
Шамдары жанды вокзалдың.

Толық

Жапырақпен қоса жылап...

  • 0
  • 0

Жапырақтың жанарынан жас тамды,
Нені сезді, неге жаны жасқанды?
Жарқыраған күн сәулесін сағынды-ау,
Пана тұтып келіп еді аспанды!..

Толық

Қиын екен...

  • 0
  • 0

Көңілім-ау, қайтесің күдік теріп,
Қуаныш та жоғалды күліп келіп.
Аппақ әлем алдымнан қарсы алғанда,
Жақсылықтан, шіркін-ай, үмітті едік.

Толық

Қарап көріңіз