Өлең, жыр, ақындар

Уа, өлеңім!

  • 11.11.2020
  • 0
  • 0
  • 906
Таңдайыма дәмі келсе өлеңнің,
Жанарымның сәулелері төгер мұң.
Сезімімнің еліктерін үркітсем,
Мен өзімнен көрермін.

Ғарыштағы тылсым күйді аралап,
Пана болмай жұмақтағы сая бақ.
Түйсігіме тақалғанда бір әуен,
Күтіп алам аялап.
Уа, өлеңім,

Ажыратпа бақыттан,
Бабалардан бізге жеткен сарқыттан.
Қоңыр кеште пенделердің ішінде
Қалғып кетсем түйсігімнен тартып қал!

Өмір деген – бір махаббат, мың қайғы,
Көңілімнің тыныштығын ұрлайды.
Менің барлық қуанышты сәттерім,
Бір өлеңнің азабына тұрмайды!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қиын екен...

  • 0
  • 0

Көңілім-ау, қайтесің күдік теріп,
Қуаныш та жоғалды күліп келіп.
Аппақ әлем алдымнан қарсы алғанда,
Жақсылықтан, шіркін-ай, үмітті едік.

Толық

Сенсіз

  • 0
  • 0

Несін мені мазалайсың, құлын жыр,
Жүрегімде онсыз дағы мұңым жүр.
Сенсіз өткен есебі жоқ күндердің
Көтерісіп кетсең етті жүгін бір.

Толық

БАР мен ЖОҚ

  • 0
  • 0

Тәкаппарсыған кеуденің іші-ай жылу жоқ,
Сезімге серттей тұрақты көңіл тұру жоқ.
Өшпестей болып көрінген сонау күндерде,
Ажырамастай сенісіп алып жүру жоқ.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар