Өлең, жыр, ақындар

Уа, өлеңім!

  • 11.11.2020
  • 0
  • 0
  • 995
Таңдайыма дәмі келсе өлеңнің,
Жанарымның сәулелері төгер мұң.
Сезімімнің еліктерін үркітсем,
Мен өзімнен көрермін.

Ғарыштағы тылсым күйді аралап,
Пана болмай жұмақтағы сая бақ.
Түйсігіме тақалғанда бір әуен,
Күтіп алам аялап.
Уа, өлеңім,

Ажыратпа бақыттан,
Бабалардан бізге жеткен сарқыттан.
Қоңыр кеште пенделердің ішінде
Қалғып кетсем түйсігімнен тартып қал!

Өмір деген – бір махаббат, мың қайғы,
Көңілімнің тыныштығын ұрлайды.
Менің барлық қуанышты сәттерім,
Бір өлеңнің азабына тұрмайды!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аялап едім...

  • 0
  • 0

Жұбатшы гүлді сүйгені үшін кешіріп,
Қателесіпті, отыр ғой енді кеш ұғып.
Қиылған гүлдің сабағы қалды өзі жоқ,
Аялап едім өсіріп.

Толық

Сенсіз

  • 0
  • 0

Несін мені мазалайсың, құлын жыр,
Жүрегімде онсыз дағы мұңым жүр.
Сенсіз өткен есебі жоқ күндердің
Көтерісіп кетсең етті жүгін бір.

Толық

Сәуле ғұмыр

  • 0
  • 0

Жазайық дейсің өлеңге айтып бар сырды,
Сағыныш, аңсау күн менен түнге жаншылды.
Ақ арман сағым жеткізбей қойды қуғанмен,
Сәйгүлік мініп бассам да талай қамшымды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар