Өлең, жыр, ақындар

Жүрек саған...

  • 11.11.2020
  • 0
  • 0
  • 939
Көңіл қалай ұмытады...білмедім,
Түсіп еді отқа, суға, күйге мың..
Ұмытамын дегенімен жүректің
Ұмытуға дәрмені жоқ сүйгенін.

Жаттың сөзі аямады, жылатты,
Ақ жаныңды күншілдерге сынатты.
Өзгерсе де бүкіл әлем құбылып,
Сен өзгермей соғып тұрсың, тұрақтым.

Мейлі дейсің мазаласын тылсым дем,
Сүйем дейсің үнсіз ғана дүрсілдеп.
Ұзақ түнге мен көз ілмей жатқанда,
Сен емес пе ең жалын ата күрсінген?..

Кешір мені, қинадым-ау мазалап,
Бәрін өзің көтересің азап-ақ.
Жанарымнан сырғып аққан жасын жыр,
Мұң кеудемді жатырсың ба тазалап?..

Бір көтеріп тағдырымның салмағын,
Қарсы алыппыз сағыныштың таңдарын.
Аялайын енді сені кел, күнім,
Сен де мені жеккөрмеші, ардағым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ай - жалғыз, мен де...

  • 0
  • 0

Еріксіз қимай батты күн,
Түн келді үнсіз қарсы алдым.
Ұзатып салып жолдарды,
Шамдары жанды вокзалдың.

Толық

БАР мен ЖОҚ

  • 0
  • 0

Тәкаппарсыған кеуденің іші-ай жылу жоқ,
Сезімге серттей тұрақты көңіл тұру жоқ.
Өшпестей болып көрінген сонау күндерде,
Ажырамастай сенісіп алып жүру жоқ.

Толық

Сәуле ғұмыр

  • 0
  • 0

Жазайық дейсің өлеңге айтып бар сырды,
Сағыныш, аңсау күн менен түнге жаншылды.
Ақ арман сағым жеткізбей қойды қуғанмен,
Сәйгүлік мініп бассам да талай қамшымды.

Толық

Қарап көріңіз