Өлең, жыр, ақындар

Жұбату жыры

  • 15.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1650
Қамықпа сен, көктем де оралады,
Бар əлем жылулыққа оранады.
Көзіңде тұрған қатып бір тамшы жас,
Ериді, жоғалады.
Құдіретін сыйлайды саған əлі,
Өтер-кетер күндер де санамалы.
Жусан исі бұрқырап, жұпарға орап,
Рухыңды оятады даладағы.
Тентек теңіз кеудесі дамыл алып,
Шағалалар шалқарға қонар əлі.
Шың басына шығып ап ару – арман,
Саған əлі бұлғайды орамалын.
Еркіндіктің ақ қанат періштесі,
Арнайды саған əнін.
Қамықпа сен, өмірге бекер налып,
Кесеңдегі бақыттың шарабына,
Көз жасың кетер тамып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоштасу

  • 0
  • 0

Маңдайыңа қолым бастым, сұп-суық…
Мола жақтың жолын бастым, сұп-суық…
Мен өзіңді іздеп қайта тапқанша,
Сағыныштан арылмаспын сұп-суық.

Толық

Сүмбіле жұлдыз туғанда

  • 0
  • 0

Мүлгіген қою орманда,
Адасып кеттім деп едім.
Сүмбіле жұлдыз туды алдан,
Жамылып бозаң желегін.

Толық

Ант

  • 0
  • 0

Қайыршы тартқан сыбызғының сырлы сазындағы, Өлең,
Шоқ бұлттың үлпа үкісіне құдыретті қолмен жазылған, Өлең,
Жасынның жүзінен жап-жасыл нұр боп тараған, Өлең,
Ай астында жалы бұрқырап жортқан абадан, Өлең,

Толық

Қарап көріңіз