Өлең, жыр, ақындар

Жұбату жыры

  • 15.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1486
Қамықпа сен, көктем де оралады,
Бар əлем жылулыққа оранады.
Көзіңде тұрған қатып бір тамшы жас,
Ериді, жоғалады.
Құдіретін сыйлайды саған əлі,
Өтер-кетер күндер де санамалы.
Жусан исі бұрқырап, жұпарға орап,
Рухыңды оятады даладағы.
Тентек теңіз кеудесі дамыл алып,
Шағалалар шалқарға қонар əлі.
Шың басына шығып ап ару – арман,
Саған əлі бұлғайды орамалын.
Еркіндіктің ақ қанат періштесі,
Арнайды саған əнін.
Қамықпа сен, өмірге бекер налып,
Кесеңдегі бақыттың шарабына,
Көз жасың кетер тамып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Апама

  • 0
  • 3

Әр күніңе таң болып күле кірем,
Гүлің болам, бағыңа мың егілем.
Саған алқа сыйлар ем, қалтам тесік,
Мөп-мөлдір ғып мойныңа жүрек ілем.

Толық

Ант

  • 0
  • 0

Қайыршы тартқан сыбызғының сырлы сазындағы, Өлең,
Шоқ бұлттың үлпа үкісіне құдыретті қолмен жазылған, Өлең,
Жасынның жүзінен жап-жасыл нұр боп тараған, Өлең,
Ай астында жалы бұрқырап жортқан абадан, Өлең,

Толық

Бота

  • 0
  • 0

Дуға толы бақ іші:
Өтеді жұрт көздерімен танысып,
Әзілдесіп, қағысып,
Шығандайды аспанға бір ән ұшып...

Толық

Қарап көріңіз