Өлең, жыр, ақындар

Ана

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1067
Ана,
Мен сенің білегіңде ұйықтадым,
Әлдиің әлі күнге сүйікті әнім.
Тасқа басқан таңбадай,
Күнбасты адам,
Мейір шашып тұратын иықта Күн!

Кіп-кішкентай ерінім емсем деген.
Иегімнен иіскеп кемсеңдеген.
Пыс-пыс еткен танауы бөбегіңе,
Мұңыңды айтып бердің бе, ел сенбеген.

Қолдан түспей көрсетіп қиынымды,
Талдырдым ба, анашым иығыңды?
Періштесі жұбатты дейтін бе едің,
Күлкі келіп кергенде миығымды.

Ақ мамаңды түрткілеп бөбек ерін,
Сезеді іштей шуақка бөленерін.
Дүниеге МЕЙІРІМГЕ сеніп келген,
Өлерде де тек соған сенер едім.

Мен сенің бөбек едім білегіңде,
Мен сенің өлең едім жүрегіңде.
Сен мені әлі күнге алақанмен,
Тербейсің намаздағы тілегіңде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мереке

  • 0
  • 0

Мереке*, мынау,
Сен туған жер ғой Балқантау,
Балқантау деген бағзыдан қалған тарпаң тау!
Қазыбек бабам Сыр бойын тастап келгенде,

Толық

Кеудемізде қазақтың шері қалған

  • 0
  • 0

Кеудемізде қазақтың шері қалған,
Мені де арман арбаған, сені де арман.
Періште қып туып ең Қарқаралы,
Пенде қылып жіберді пері жалған.

Толық

Менің Қарқаралым!

  • 0
  • 0

Кеудемді тіліп тұңғышта жұтқан оттегім,
Шыр ете қалып, шынарың болып көктедім.
Аршаңның иісі аластап сәби тәнімді,
Шілдесуымды жаңбырмен құйған көктемім.

Толық

Қарап көріңіз