Өлең, жыр, ақындар

Далалар

  • 21.11.2020
  • 0
  • 0
  • 895
Қаңбақ па домалаған?
Далалар – таңғы түс,
Ұзатылған қыз,
Ол және
Қанаты талған құс.
Жеңілген көшпенділер –
Далалар
Солардың жығылған туы.
Оққа ұшқан арғымақтың –
Далалар соның
Терсіген буы.
Жым-жырт адырлар –
Ұйқысы.
Отыншының балтасы қалған,
Кәрі жыңғылдың таты –
Соның қызыл қанына боялған.
Түйелердің сірі табаны ма
Қоңырау үні құмға басқан?
Басы жоқ, соңы жоқ
Қара жолдар –
Ұзын-ұзын ескі дастан.
Далалар – таулардың анасы,
Ұсақ төбешіктерде
Кіндігін кескен
Үйсін обаларынан да үлкен
Оның жасы.
Ағын-ағын ой-шұңқырлар –
Қыпшақтар аттарының тұяғы тескен.
Далалар – осы,
Тасбақаның аузы ма ашылған?
Бір сынық жебе,
Бір тас оба,
Ескі құдық,
Далалар міне, осы –
Аппақ қу сүйек шашылған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тоқал бұқа

  • 0
  • 0

Бұқа екенің рас,
Салақтайды әукең жерге тиіп.
Сықырлайды,
Кем емес

Толық

Айна

  • 0
  • 0

Неменеге ұқсайды ұрының қолы?
Тістеуік пе?
Жоқ әлде көлеңке деңіз.
Қарайып көрінеді портта

Толық

Шығыс романтикасы

  • 0
  • 0

Есіме түседі жаңа оянған бір бүркіт,
Қаңтарда сұп-суық тас үстінде отырып.
Ақын болсам егер, айтар едім:
Ежелгі жыр-эпостардан мысал келтіріп.

Толық

Қарап көріңіз