Өлең, жыр, ақындар

Далалар

  • 21.11.2020
  • 0
  • 0
  • 911
Қаңбақ па домалаған?
Далалар – таңғы түс,
Ұзатылған қыз,
Ол және
Қанаты талған құс.
Жеңілген көшпенділер –
Далалар
Солардың жығылған туы.
Оққа ұшқан арғымақтың –
Далалар соның
Терсіген буы.
Жым-жырт адырлар –
Ұйқысы.
Отыншының балтасы қалған,
Кәрі жыңғылдың таты –
Соның қызыл қанына боялған.
Түйелердің сірі табаны ма
Қоңырау үні құмға басқан?
Басы жоқ, соңы жоқ
Қара жолдар –
Ұзын-ұзын ескі дастан.
Далалар – таулардың анасы,
Ұсақ төбешіктерде
Кіндігін кескен
Үйсін обаларынан да үлкен
Оның жасы.
Ағын-ағын ой-шұңқырлар –
Қыпшақтар аттарының тұяғы тескен.
Далалар – осы,
Тасбақаның аузы ма ашылған?
Бір сынық жебе,
Бір тас оба,
Ескі құдық,
Далалар міне, осы –
Аппақ қу сүйек шашылған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Елес

  • 0
  • 0

Сенің табаның,
Табаныңның астында бар жылылық.
Не нәрсе еді қиялыңдағы ұмытқаның
Ұмыту – өзі бір ұлылық.

Толық

Тас ілгек

  • 0
  • 0

Ақ тамақ сол қарғамның асыл жері,
Тезірек бейітім бол, жасыр мені!
Сол менің құлыптасым хат жазулы
Көк мәрмәр алтын балдақ тас ілгегі.

Толық

Азырақ жаз

  • 0
  • 0

Сақылдағаны ма, несі екен –
Ақсиғаны тісі?
Аспанның ба, ақынның ба,
Құдайдың ба, кімнің күлкісі?

Толық

Қарап көріңіз