Өлең, жыр, ақындар

Күнә мен ғибадат

  • 21.11.2020
  • 0
  • 0
  • 746
Қайтыс болған көршіміз былтыр
Жасы жол ортадан өткенде.
Марқұм болды қатыны да биыл
Жыл уағы жеткенде.
– Еркек кісі,
Кіндіктен қазыңдар көрін! – деген сонда;
– Әйел адам, емшектен қазылсын! –
Деді енді биыл тағы сол молда.
Ойланып қалды көр қазушы:
Аз жер ме емшек пен кіндіктің арасы?!
Қалай болғаны сонда
Екі жынысты – екі көрдің бағасы?
Сұрай алмады бірақ,
Неліктен – әйелдің көрін
Неге сонша тереңдетеді?
Жоқ, әлде таяз болса,
Дей ме екен шығып кетеді.
Бар ғой тегі, әйтеу, бір кілтипаны
Жер бетінде әйел затының.
Тең болмағаны ма сонда
Екі жыныстың күнәсі мен ғибадатының?
Сақтасын тәңірім жаманатынан,
Ақылы жетпейді адамның кей іске.
Терең қазса қазсын қабірін
Тезірек барар, бәлкім, бейіске.
Сүйкімді еді өзі де марқұм
– Сондай-ақ болар,– дейтін ел, –
Сұлу қатын!
Барса барар бейіске,
Жер дейді ғой оны да
Хор қыздары – сұлулар тұратын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сындырып алма

  • 0
  • 0

Махаббат тұнық әйнек,
Сенесің бе?
Ұқсайды ол ұйқыдағы елесіңе.
Ашық аспанда ғана ма

Толық

Көгілдір күмбез

  • 0
  • 0

Донкихот киген көне дулыға,
Менің басымда да бар
Бір дөңгелек киім.
Еліктемеген осы формаға

Толық

Қара өлеңім

  • 0
  • 0

Ежелгі аңқау, момын қара өлеңім,
Томсарып тамыршыдай табар емін.
Ыстығым аса қалса жалбызға орап,
Тигізген тынысыма жылы демін.

Толық

Қарап көріңіз