Өлең, жыр, ақындар

Шешеміз – ағаш

  • 21.11.2020
  • 0
  • 0
  • 803
Бір тал жапырақ, жалғыз сояу,
Жоғалмайды бір бүршік –
Бір түйір тозаң,
Бір тамшы бояу.
Теседі бері
Айыр бұтағының
Ет қабатынан.
Тұқым қуалайды,
Айнымайды ата затынан.
Қара жердің қыртысы
Қақырап жыртылған.
Ескірме бір жұтым себезгі
Шөлдеп жұтылған.
Ағаштың қуыс өзегі,
Сырты қатып
Оянады бір шыбын
Сол қуыста бір қыс жатып.
Қыпшақ қойған атын –
Ағаштың қыпшағында туған
Әкесіз жетім –
Шешеміз – ағаш
Біз сол ағаштың баласымыз,
Ағаштың сүтін еметін.
Бір тал жапырақ ащы дәм
Жұмсақ таңдайдағы;
Сірі қабық сонан қалған
Әжімі ғой ағаштың – маңдайдағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айна

  • 0
  • 0

Неменеге ұқсайды ұрының қолы?
Тістеуік пе?
Жоқ әлде көлеңке деңіз.
Қарайып көрінеді портта

Толық

Уақыт

  • 0
  • 0

Уақыт жақсы жолаушы тау айналып,
Күн қызуын күтеді жер табаны.
Таулар ауыр ұйқыдан ерте оянып,
Аспан-теңіз бетіне нұр толады.

Толық

Шығыс романтикасы

  • 0
  • 0

Есіме түседі жаңа оянған бір бүркіт,
Қаңтарда сұп-суық тас үстінде отырып.
Ақын болсам егер, айтар едім:
Ежелгі жыр-эпостардан мысал келтіріп.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер