Өлең, жыр, ақындар

Шешеміз – ағаш

  • 21.11.2020
  • 0
  • 0
  • 740
Бір тал жапырақ, жалғыз сояу,
Жоғалмайды бір бүршік –
Бір түйір тозаң,
Бір тамшы бояу.
Теседі бері
Айыр бұтағының
Ет қабатынан.
Тұқым қуалайды,
Айнымайды ата затынан.
Қара жердің қыртысы
Қақырап жыртылған.
Ескірме бір жұтым себезгі
Шөлдеп жұтылған.
Ағаштың қуыс өзегі,
Сырты қатып
Оянады бір шыбын
Сол қуыста бір қыс жатып.
Қыпшақ қойған атын –
Ағаштың қыпшағында туған
Әкесіз жетім –
Шешеміз – ағаш
Біз сол ағаштың баласымыз,
Ағаштың сүтін еметін.
Бір тал жапырақ ащы дәм
Жұмсақ таңдайдағы;
Сірі қабық сонан қалған
Әжімі ғой ағаштың – маңдайдағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жору

  • 0
  • 0

Тыржалаңаш тау,
Бір қабат лыпасы – ақ тұман – бу.
Ұзын-ұзын қыраттар,
Борбайларыңды жу.

Толық

Тоқал бұқа

  • 0
  • 0

Бұқа екенің рас,
Салақтайды әукең жерге тиіп.
Сықырлайды,
Кем емес

Толық

Дұға

  • 0
  • 0

Ит терісіне жазылған жазу,
Ескі жұртта қалған көмбе.
Адамзат ақылы қандай аянышты!
Бір аунап уанбаған қайсы пенде.

Толық

Қарап көріңіз