Өлең, жыр, ақындар

Көлдегi түнгi сурет

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 515
Жүрегiңдi сырға бөлеп, нұрға орап,
Айлы түнге тұрсақ егер бiр қарап,
Ақ айдынға көк аспанның өзiнен
Ақ сәулелер түсiп жатыр сырғанап.
Қанаттары сыңғыр-сыңғыр еткендей,
Бiр топ үйрек көлдi сипап өткендей.
Ақ сәулемен шағылысқан толқындар
Жарқ етедi маржан шашып кеткендей.
Сирақтарын бір шығарып, бір малып,
Жағадағы қамыстар тұр ырғалып.
Шабақтарды шырылдатып, секiртiп
Су астында бiр керемет жүр балық.
Апыр-ау, бұл толқын қуса толқынды,
Айлы түнде құлпыра ма көл түрлi.
Кеудеме де сан сурет толтырды...
Қас-қағымда күнбатыстан жел тұрды.
«Суреттердiң бәрi ендi күйрейдi»,
Деген ойлар бүйiрiмнен түйрейдi.
Толқын – қызды
Жел – жiгiтi қолтықтап,
Жартастардың арасына сүйрейдi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарт жыраудың ғақлиясы

  • 0
  • 0

Көкiрегiңде мұңды ән бар,
О, қазағым, өз елiм.
Жырауыңның тыңдаңдар
Жалғыз ауыз ғазелiн.

Толық

Таудағы көрме

  • 0
  • 0

Кеудемді ашып салқынына самалдың,
Жолдарымен жүріп келем бабамның.
Сан жетпейтін соқпақтар мен сүрлеулер
Иір-қиыр тарихындай даламның.

Толық

Суға емес...

  • 0
  • 0

Суға емес, мен жарыққа шөлдеймiн,
Ой – электр, күнi-түнi сөнбеймiн.
Уақыттың станогымен өзiмдi
Қайта-қайта өңдеймiн.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар