Өлең, жыр, ақындар

Көлдегi түнгi сурет

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 471
Жүрегiңдi сырға бөлеп, нұрға орап,
Айлы түнге тұрсақ егер бiр қарап,
Ақ айдынға көк аспанның өзiнен
Ақ сәулелер түсiп жатыр сырғанап.
Қанаттары сыңғыр-сыңғыр еткендей,
Бiр топ үйрек көлдi сипап өткендей.
Ақ сәулемен шағылысқан толқындар
Жарқ етедi маржан шашып кеткендей.
Сирақтарын бір шығарып, бір малып,
Жағадағы қамыстар тұр ырғалып.
Шабақтарды шырылдатып, секiртiп
Су астында бiр керемет жүр балық.
Апыр-ау, бұл толқын қуса толқынды,
Айлы түнде құлпыра ма көл түрлi.
Кеудеме де сан сурет толтырды...
Қас-қағымда күнбатыстан жел тұрды.
«Суреттердiң бәрi ендi күйрейдi»,
Деген ойлар бүйiрiмнен түйрейдi.
Толқын – қызды
Жел – жiгiтi қолтықтап,
Жартастардың арасына сүйрейдi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хат

  • 0
  • 0

Қыздар, сұлу болмасаң,
Қарамас та едiм мен.
Сендер бiр хат жолдасаң,
Жазбайсыңдар тегіннен.

Толық

Егерде...

  • 0
  • 0

Қыз – Көкше, құмартады аспан күліп,
Берер ме ең биiгiңе басқанға үмiт.
Егерде Сәкенiңдей ақын болсам,
Мен-дағы жазар едiм дастан қылып.

Толық

Арқаның ақ бораны

  • 0
  • 0

Айналама кеткендей асып әнiм,
Сол бiр сәтте кеудемде тасып ағын,
Жапалақтап ақ ұлпа түскен сайын
Ақ боранды көргенше асығамын.

Толық

Қарап көріңіз