Өлең, жыр, ақындар

Жұлдыз

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 939
(А.С. Пушкиннен)

Қанатын жайса қара түн,
Жарқыраушы еді жұлдыздар.
Жадырап соған қалатын,
Қабағын түйген шың-құздар.
Түнекте таңды аңсап ең,
Ұшқын бір шашып жарқылдап,
Әділет, арға жар сап ең,
Алқырандай саңқылдап.
Сан ғасырдың жүрегін,
Шарпыды жырың һаманда.
Үмітің, арман, тілегің,
Жарасты біздің заманға.
Торласа бұлтқа көнбейтін,
Көгінде жаздың жайдары.
Күн сөнгенше сөнбейтін,
Сен де бір жұлдыз айдарлы.
Сыр тартып сол жұлдыздан,
Жас ойшыл отыр шарқ ұрған.
Өзіңдей ұлан туғызған,
Айналып ұлы халқыңнан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарындаш

  • 0
  • 0

Қандасқан жанды көп көрдім,
Сойылдасып сарт та сұрт.
Мекені болды кептсрдің
Бидайық шыққан қанды жұрт.

Толық

Тоқтап жүрек

  • 0
  • 0

Тоқтап жүрек, жұмылып көз,
Қашар қаны жанардың.
Болып ұмыт сәулелі кез,
Қараңғыда қалармын.

Толық

Әке мен бала

  • 0
  • 0

Жүгірді бала жалбаңдап,
Жұмыстан қайтқан әкеге,
Білді ме, қайдам, арқалап,
Бүгінгі істен шырайды

Толық

Қарап көріңіз