Өлең, жыр, ақындар

Жұлдыз

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 750
(А.С. Пушкиннен)

Қанатын жайса қара түн,
Жарқыраушы еді жұлдыздар.
Жадырап соған қалатын,
Қабағын түйген шың-құздар.
Түнекте таңды аңсап ең,
Ұшқын бір шашып жарқылдап,
Әділет, арға жар сап ең,
Алқырандай саңқылдап.
Сан ғасырдың жүрегін,
Шарпыды жырың һаманда.
Үмітің, арман, тілегің,
Жарасты біздің заманға.
Торласа бұлтқа көнбейтін,
Көгінде жаздың жайдары.
Күн сөнгенше сөнбейтін,
Сен де бір жұлдыз айдарлы.
Сыр тартып сол жұлдыздан,
Жас ойшыл отыр шарқ ұрған.
Өзіңдей ұлан туғызған,
Айналып ұлы халқыңнан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жоғалған дәптер

  • 0
  • 0

Ақынмын ба, осы мен жыршымын ба,
Шыншыл өлең қиылды қыршынында.
Талай дәптер жоғалды сапарда ұзақ,
Бір шығыннан душар боп бір шығынға.

Толық

Ү...ға

  • 0
  • 0

Сен еркекке өкпелейсің,
Мен әйелге ырза емен.
Өзіңді-өзің кексе дейсің,
Қызықпаймын қызға мен!

Толық

Алатау

  • 0
  • 0

Армысың, Алатауым, айналайын,
Сағындым, ақ төсіңді аймалайын!
Шыңыңа бір шықпасам кете алмаймын,
Әр жылда Алматыма келген сайын.

Толық

Қарап көріңіз