Өлең, жыр, ақындар

Жұлдыз

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1075
(А.С. Пушкиннен)

Қанатын жайса қара түн,
Жарқыраушы еді жұлдыздар.
Жадырап соған қалатын,
Қабағын түйген шың-құздар.
Түнекте таңды аңсап ең,
Ұшқын бір шашып жарқылдап,
Әділет, арға жар сап ең,
Алқырандай саңқылдап.
Сан ғасырдың жүрегін,
Шарпыды жырың һаманда.
Үмітің, арман, тілегің,
Жарасты біздің заманға.
Торласа бұлтқа көнбейтін,
Көгінде жаздың жайдары.
Күн сөнгенше сөнбейтін,
Сен де бір жұлдыз айдарлы.
Сыр тартып сол жұлдыздан,
Жас ойшыл отыр шарқ ұрған.
Өзіңдей ұлан туғызған,
Айналып ұлы халқыңнан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүйемін мен ботаның боздағанын

  • 0
  • 0

Сүйемін мен ботаның боздағанын,
Сағынышты қайдағы қозғағанын.
Сүйемін мен тырнаның қайтар кезде
Зеңгір көктен «Хош, хош!» деп созған әнін.

Толық

Жанр сыры

  • 0
  • 0

Келмес жоқ жамбасыма оң, сірә, жанр,
Жазамын жыр, прозам болса жауыр.
Шартаққа ұшқыр тартар бәйге бозды,
Тойшы жұрт ұшқырды емес, бозды таныр.

Толық

Жаз жаршысы

  • 0
  • 0

Толықсыған көктем таңы,
Жатыр әлем нұрға бөгіп.
Жылт-жылт етіп шық маржаны,
Күн де шықты шұғыла төгіп.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер