Өлең, жыр, ақындар

Шымкентім!

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 3342
Шымкентім менің, Шымкентім,
Шыр етіп түскен босағам.
Өзіңмен мәңгі ниетім,
Жүректе тамшы болса қан.
Талаптың тартып сапарын,
Үстіңнен өтіп барамын.
Саялы, сұлу шаһарым,
Екен ғой ыстық жанарың!
Егінге толып ырғалып,
Құлпырып сонау дөңесте.
Шымкентім, тұңғыш жыр жазып
Отырғаным әлі есте.
Таныс завод – тас қамба
Өңешінен от төгіп,
Бүріккенде бұлтын аспанға,
Бетімді кеткен лебі өбіп.
Менде соның жаны бар,
Сұсым салқын, жаным от;
Кеудеме ұйтқып лапылдар,
Естияр жырым жалын боп.
Ақ түсер, мүмкін, шашыма,
Көнермес, бірақ, көңілім,
Ертеңге болып ашыңа,
Асығып өтер өмірім.
Асығып бір сый бергенше,
Міндетім көп қой, міндетім, –
Қайта оралып келгенше,
Сау бол, менің, Шымкентім!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ бұлақ

  • 0
  • 0

Сәбиімде жыр шерттің, ақ бұлағым,
Жағаңда мен шыбықпен шапқыладым.
Кептер атқан баладай еркелікпен,
Малта таспен көзіңді атқыладым.

Толық

Сәуле

  • 0
  • 0

Көрем дәйім алтын сәуле,
Өңімде де, түсімде.
Ойдағы ма, қалай әлде?
Жүрем бақтың ішінде.

Толық

Тағалы ат

  • 0
  • 0

Тұяғыңды тағалап, шеге қаққан,
Кім болды екен сән үшін сені баққан?
Тұрдым қарап сыртыңнан сыншы көзбен,
Күймеңе мен отырмай қоңыраулатқан.

Толық

Қарап көріңіз