Өлең, жыр, ақындар

Шақпақ

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 651
Ақ тасты соқтым мен ақ тасқа,
Шашырады ұшқыннан жұлдыздар.
Иреңдеді ширатылған мақта,
Қашты құйттай құндыздар.
Бұтаға кәрі қоңсы қондым,
Шәлісін шайқап, жалын лаулады.
Мен адамзат тарихына шомдым,
Шырқ айналды әлемнің аумағы.
Ей, адамзат, өзіңнен енші алдым,
Мен – сенің тіршіліктегі белгің.
Мен де шақпақша талай жандым,
Келмейді, бірақ, шақпақша сөнгім!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түлкі мен торғай

  • 0
  • 0

Бұтақта отыр еді торғай қалғып,
Қу түлкі әлдеқайдан келді қаңғып.
– Торғай жан, бүрсигенше тоңып жалғыз,
Қасыма келші ойнап бейне балдыз.

Толық

Дерт

  • 0
  • 0

Жүректің дерті тілімде,
Өлсем де сайрап өлемін.
Жоқтаса болды түбінде,
Ғашығым мені – өлеңім!

Толық

Таңғы ырзық

  • 0
  • 0

Құшағынан қызғанып түннің,
Шымшиды мені жеңгесі жырдың.
Алдынан шығып айдарлы күннің,
Арайлы таңмен табысып жүрмін.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер