Өлең, жыр, ақындар

Шақпақ

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 671
Ақ тасты соқтым мен ақ тасқа,
Шашырады ұшқыннан жұлдыздар.
Иреңдеді ширатылған мақта,
Қашты құйттай құндыздар.
Бұтаға кәрі қоңсы қондым,
Шәлісін шайқап, жалын лаулады.
Мен адамзат тарихына шомдым,
Шырқ айналды әлемнің аумағы.
Ей, адамзат, өзіңнен енші алдым,
Мен – сенің тіршіліктегі белгің.
Мен де шақпақша талай жандым,
Келмейді, бірақ, шақпақша сөнгім!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көз көргеннен

  • 0
  • 0

Тұрмыс мені желсөзге серік қылған,
Маған да жұрт қосылды, еріп қырдан.
Кей серігім желікті желсөзімнен,
Өзіме де обал жоқ, қарап тұрман!

Толық

Бір жолдастың сыры

  • 0
  • 0

Лапылдаған осы мен өрттімін бе,
Арыстандай ыңранған дерттімін бе?
Шыға келер майданға ат ойнатып,
Сөз семсерін суырған серттімін бе?

Толық

Дастархан

  • 0
  • 0

Тілімді үйіріп, қанымды қуалар,
Сылқым шарабың жырдай шалқыған.
Жүдеген көңіл кенеттен уанар,
Тапқандай егізін жалқы жан.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер