Өлең, жыр, ақындар

Қуанушы ем мен ауылда өскенге

  • 15.12.2020
  • 0
  • 0
  • 740
Қуанушы ем мен ауылда өскенге
Балалықпен лай суды кешкенде.
Бабын тауып қалып қоймай мәңгіге
Өкінуші ем қалалық боп кеткенге.

Қол жетсе деп армандаумен қаланы
Айтылғанда жастық шақтың бал әні.
Жұтып кетті сол қызықтың бәрін де
Тоқ қаланың тойымы жоқ араны.

Қала жайлы мен де көп ән шырқағам
Фонтандары көкке атылып бұрқаған.
Гүлзары мен хош иісті бақтардың
Қызықтары тұрған шақта бір қадам.

Солай-солай мен қалаға үйрендім
Бұдан артық мекен жоғын білгенмін.
Шіркін көңіл жадау тартты сезген сәт
Басқашалау болатынын сүйгеннің.

Мен ауылды жиі аңсаймын бұл күнде
Күлсем-дағы шаттық аздау күлкімде.
Осында өскен балалықтың бір сәтін
Айырбастап берсе шіркін мың күнге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызық екен бала күннің арманы

  • 0
  • 0

Қызық екен бала күннің арманы
Қисынды екен сан қиырға салғаны.
Ауыл жаққа тартады ылғи содан да
Тіршіліктің тарам-тарам жолдары.

Толық

Аға неге хабарласпай кеттің деп

  • 0
  • 0

Аға неге хабарласпай кеттің деп
Қызық шығар ағасынан хат күтпек.
Бірақ ол жан айта алмайды қарағым
Хат жазуға біз есейіп кеттік деп.

Толық

Түсесің ғой түсесің күнде өмірдің тезіне

  • 0
  • 0

Түсесің ғой түсесің күнде өмірдің тезіне
Кейде соны жүресің жан-тәніңмен сезіне.
Сыбыр-күбір әңгіме айтылады не түрлі
Құлақ қойып байқасаң әркімдердің сөзіне.

Толық

Қарап көріңіз