Өлең, жыр, ақындар

Қуанушы ем мен ауылда өскенге

  • 15.12.2020
  • 0
  • 0
  • 616
Қуанушы ем мен ауылда өскенге
Балалықпен лай суды кешкенде.
Бабын тауып қалып қоймай мәңгіге
Өкінуші ем қалалық боп кеткенге.

Қол жетсе деп армандаумен қаланы
Айтылғанда жастық шақтың бал әні.
Жұтып кетті сол қызықтың бәрін де
Тоқ қаланың тойымы жоқ араны.

Қала жайлы мен де көп ән шырқағам
Фонтандары көкке атылып бұрқаған.
Гүлзары мен хош иісті бақтардың
Қызықтары тұрған шақта бір қадам.

Солай-солай мен қалаға үйрендім
Бұдан артық мекен жоғын білгенмін.
Шіркін көңіл жадау тартты сезген сәт
Басқашалау болатынын сүйгеннің.

Мен ауылды жиі аңсаймын бұл күнде
Күлсем-дағы шаттық аздау күлкімде.
Осында өскен балалықтың бір сәтін
Айырбастап берсе шіркін мың күнге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыртқы көзге сұлу болып көрінген

  • 0
  • 0

Сыртқы көзге сұлу болып көрінген
Шалқып күлген топ ішінде мен жоқпын.
Көңіліңнің орын іздеп төрінен
Ұнау үшін барды салып көрмеппін.

Толық

Көбейіп жүр көсемсіген менмендер

  • 0
  • 0

Көбейіп жүр көсемсіген менмендер
Жалғандықтан жорға мініп желгендер.
Не жақсылық, не жамандық шықса да
Салпаң қағып дүние үшін ергендер.

Толық

Ғашықпын өмір өзіңе

  • 0
  • 0

Жібітіп қыстың қабағын.
Көктем де келіп қалыпты-ау.
Ақ бұлттан ашып жанарын
Мөлдіреп аспан алыпты-ау.

Толық

Қарап көріңіз