Өлең, жыр, ақындар

Қуанушы ем мен ауылда өскенге

  • 15.12.2020
  • 0
  • 0
  • 636
Қуанушы ем мен ауылда өскенге
Балалықпен лай суды кешкенде.
Бабын тауып қалып қоймай мәңгіге
Өкінуші ем қалалық боп кеткенге.

Қол жетсе деп армандаумен қаланы
Айтылғанда жастық шақтың бал әні.
Жұтып кетті сол қызықтың бәрін де
Тоқ қаланың тойымы жоқ араны.

Қала жайлы мен де көп ән шырқағам
Фонтандары көкке атылып бұрқаған.
Гүлзары мен хош иісті бақтардың
Қызықтары тұрған шақта бір қадам.

Солай-солай мен қалаға үйрендім
Бұдан артық мекен жоғын білгенмін.
Шіркін көңіл жадау тартты сезген сәт
Басқашалау болатынын сүйгеннің.

Мен ауылды жиі аңсаймын бұл күнде
Күлсем-дағы шаттық аздау күлкімде.
Осында өскен балалықтың бір сәтін
Айырбастап берсе шіркін мың күнге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өткізіп оймен ай-күнді

  • 0
  • 0

Өткізіп оймен ай-күнді
Жасырып ішке қайғымды.
Езілед жаным еске алып
Елдегі туған баурымды.

Толық

Ғашықпын өмір өзіңе

  • 0
  • 0

Жібітіп қыстың қабағын.
Көктем де келіп қалыпты-ау.
Ақ бұлттан ашып жанарын
Мөлдіреп аспан алыпты-ау.

Толық

Залымдық ойлап жүретін

  • 0
  • 0

Залымдық ойлап жүретін
Жан емен мысық тілеулі.
Ақшаны ғана білетін
Заманға көңіл жүдеулі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар