Өлең, жыр, ақындар

Қазығұрттың қоңыры

  • 20.12.2020
  • 0
  • 0
  • 996
Қаламдас бауыр Бақытжан Алдиярға

Сен – Өгемнен,
Мен – Кегеннен,
Азамат ек өрлеп, өнген.
Қолымызға қалам алып,
Сырлас болған шерлі өлеңмен.

Еркелеткен төңірегің,
«Қазығұрттың Қоңыры едің.»
Тағдыр кештің Қаныбектей,
Қасқа ақынның соңына еріп.

Кездеріңде мұң қамаған,
Безіп кеттің Шым-қаладан,
Алматыдан табылар деп,
Жырларыңды тыңдар адам.

Қайдам, бірақ, шын ақынға,
Шынайы Өмір ұнасын ба?!
Ой-қиялың көкте жүр ғой,
Жолығардай бір Асылға.

Сен жырлайсың Өгеміңді,
Мен жырлаймын Кегенімді.
Өмір ғажап болса-дағы,
Өлеңіміз неге мұңды?

Барсам деп ем Өгемге мен,
Шақырмайсың, дегенменен.
Сен оданда осы жазда,
Қамданып ап, Кегенге кел!

Дертіміздің дауасы азда,
Бөленейік дара сазға.
Кегенге кел, содан ары,
Апарамын Қарасазға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анама

  • 0
  • 0

Анашым әлдилеген,
Күш-қуат алдым сенен.
Өзіңсің бесігімді,
Тербеткен ән-күйменен.

Толық

... аяулы жарға

  • 0
  • 0

Алып ұшып, шарқ ұрып көңіл жүрдек,
Көп ішінде жүргенде өзіңді іздеп,
Қапелімде қақ тіліп қара түнді,
Көгімнен жұлдыз болып көріндің кеп:

Толық

Ақын

  • 0
  • 0

Әрнеден ой түйіп, сыр аулап,
Балалық қиялым тасыды.
Әкем мен анама жыр арнап,
Атандым бір үйдің ақыны.

Толық

Қарап көріңіз