Сыр

Нәр алып ақ сүтінен анашымның,
Өстім,
Ұқтым,
Жәдігөй кім,
Жанашыр кім.
Жетсем деп асыл арман биігіне,
Талабымның құнанын таң асырдым.
Көктем болып көркінен төгіліп саз,
Күзіне де үйретті өмір-ұстаз.
Аптапқа сап,
Аунатып ақ қарына,
От пен судан өткізді мені қыс-жаз.
Уақыттың меңзеп асқар, құз-белеңін,
Алдымда сайрап жатты із дегенің.
Бірақта табуға өз соқпағымды,
Бел байладым,
Бедел-олжа іздемедім.
Келемін қиынға сап өзімді кіл,
Тер төктім,
Шыңдау үшін сезімді гүл.
Болсам деймін:
Қайла ұстаған қатардағы,
Асыл жырдың кеншісі төзімді бір.

---